Σάββατο, 23 Σεπτεμβρίου, 2023
No menu items!
ΑρχικήΗ ιστορία που δεν μάθαμεΗ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ ΣΗΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ 19ος αρχες 20ου αιωνα

Η ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ ΣΗΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ 19ος αρχες 20ου αιωνα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ.
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ.

Πως ξεκινησε η τυπογραφία στην Ερμούπολη?
Ποια ήταν τα πρώτα τυπογραφεία και οι πρώτοι πρωτοπόροι τυπογράφοι.
Γιατί Στην Ερμούπολη?
ΠΩΣ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Η ΛΕΞΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ?
Διαβάστε παρακάτω την ενδιαφέρουσα αυτή έρευνα.
Άλλη μια μεγάλη και σημαντική πρωτοπορία της Ερμούπολης του 19ου αιωνία, ήταν ότι η Ερμούπολη ήταν από τις πρώτες πωλείς του Νεώτερου Ελληνικού κράτους έτσι όπως δημιουργήθηκε ύστερα από την Επανάσταση του 1821 που εθεσε τις βασεις στην Ελληνική τυπογραφία.
12043105_695775973890065_5323187635840510325_n

Η ιστορία της τυπογραφίας στο νεοελληνικό κράτος αρχίζει με την απελευθέρωση σημαντικού τμήματος της Ελλάδας και με την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος και τη δημιουργία της Ελληνικής Πολιτείας οπότε νέες γραφειοκρατικές και διοικητικές ανάγκες αύξησαν τη χρήση των τυπογραφείων, και πολλαπλασίασαν τυπογραφεία και τυπογράφους. Διατάγματα, προκηρύξεις, ανακοινώσεις, σχέδια νόμου αλλά κυρίως σχολικά εγχειρίδια και βιβλία που έπρεπε να τυπώνονται για τις ανάγκες της Παιδείας, ήταν τα πρώτα προϊόντα αυτών των τυπογραφείων.Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης από τον Καποδίστρια, η Τυπογραφία της Διοικήσεως, μετονομάστηκε σε Εθνική Τυπογραφία για να αλλάξει σε Βασιλική Τυπογραφία με την έλευση του Όθωνα.
Τα Μεγάλα Τυπογραφικά κέντρα τότε στην Ελλάδα ήταν τέσσερα.
Το Ναύπλιο, η Αίγινα, η Σύρος και η Ύδρα.
Αργότερα Ιδρύονται τυπογραφεία και στην Κέρκυρα και στην Ζάκυνθο.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΙΔΡΥΣΕ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ.
Αμέσως μετά τα υπόλοιπα σχεδόν ταυτόχρονα πάντα με την υποστήριξη του Καποδίστρια που βοηθούσε όσο και όπως μπορούσε με οικονομικές, υλικές και προπάντων μεταφορικές διευκολύνσεις(μην ξεχνάτε ότι ζούμε στον 19 αιώνα και οι μεταφορές είναι απίστευτα δύσκολες)
Η Σύρος όπως έχουμε ξαναπεί ήταν από τις μεγάλες συμπάθειες του Καποδίστρια και του Βασιλιά Οθωνα.

11951883_695775520556777_3239828142987429467_n

Το 1828 ήρθε από τη Σάμο στη Σύρο το πρώτο τυπογραφείο, του Ι. Σφοίνη ενός δασκάλου που ήρθε από τη Σάμο, και έστησε ένα μικρό τυπογραφείο στη σημερινή πλατεία Μιαούλη. Το τυπογραφείο του ήταν μικρότατο και το δούλευαν μόνο 2 άτομα, αυτός και ένας τυπογράφος από τη Χίο. Το 1831 προστέθηκε και το τυπογραφείο των Ν.Γραβινού και Ι.Γαρουφαλλή. Από αυτό το τυπογραφείο θα προέλθει ένα από τα πρώτα σχολικά εγχειρίδια αριθμητικής, του Γεώργιου Παπά Σταματίου Χαρτουλάρη, το «Απάνθισμα Αριθμητικής» που εξεδόθη το 1831. Από το τυπογραφείο αυτό, όταν η επιχείρηση θα πουληθεί στον Ιωάννη Λεκάτη, θα προέλθει ο εξοπλισμός του πρώτου τυπογραφείου που θα λειτουργήσει στη Σάμο από το 1832.Έως το 1836 ιδρύθηκαν άλλα πέντε τυπογραφεία. Των Ν. Βαρότση, Ι. Γαρουφαλή, Γ. Μελισταγούς, Γ. Πολυμέρη και του αμερικανού ιεραποστόλου Ρόβερτσον.
Τους παλαιότερους αυτούς τυπογράφους, που είχαν μάθει την τέχνη στη Βενετία, την Τεργέστη ή και τη Βοστώνη, διαδέχτηκαν, μετά το 1845, οι Ν. Βαρβαρέσος, Μ. Περίδης, Γ. Χάλαρης, Ν. Φρέρης και κυρίως o Συριανός Ρενιέρης Πρίντεζης, που έφερε το 1868 και το πρώτο ταχυπιεστήριο. Τη μεγάλη παράδοση συνεχίζουν σήμερα τα τυπογραφεία Γ. Βακόνδιου, Αδελφών Βουτσίνου.Τους παλαιότερους τυπογράφους, που είχαν μάθει την τέχνη στη Βενετία, την Τεργέστη ή και τη Βοστώνη, διαδέχτηκαν διάφοροι νέοι μετά το 1845 και κυρίως o Συριανός Ρενιέρης Πρίντεζης, που έφερε το 1868 και το πρώτο ταχυπιεστήριο.

12042613_695776140556715_357603771953353300_n
Στη Σύρο το 1834 μεταφέρεται στην Ερμούπολη η «Ελληνική Ιεραποστολική Εταιρεία της Αμερικής», του Ι.Ι. Ρόμπερτσον από την Αθήνα. Από το 1834 έως το 1838 θα τυπώσει στη Σύρο πάνω από 50 διαφορετικά βιβλία και στη συνέχεια η επιχείρηση θα πουληθεί στον εκδότη Παντελή Κ. Παντελή. Το 1835 εγκαθίσταται στη Σύρο και ο Γεώργιος Μελισταγής που είχε μάθει τη τέχνη δουλεύοντας με τον Τόμπρα και το Νικολαϊδη και συνεταιριζόμενος με τον Γ. Δημίδη δημιούργησε και αυτός τυπογραφείο ενώ το 1836 και ο Γ. Πολυμέρης άνοιξε τυπογραφείο στη Σύρο. Το 1856 ο Ρενιέρης Πρίντεζης θα λειτουργήσει τυπογραφείο εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα, το οποίο υπολογίζεται ότι εκτύπωσε μέχρι το 1900, 1200 περίπου βιβλία. Το 1862 η Σύρος απέκτησε και το πρώτο της λιθογραφείο, στο οποίο τυπώνονταν επισκεπτήρια, επικεφαλίδες γραμμάτων, καλλιγραφίες, χάρτες και τίτλοι μετοχών των ασφαλιστικών εταιρειών.
Νεόφυτος Βάμβας, Θεόφιλος Καϊpης, Άνθιμος Γαζής: Κάτοικοι της Σύρου τον πρώτο καιρό της Επανάστασης εργάσθηκαν για την ίδρυση τυπογραφείου και την έκδοση εφημερίδων.
“Ο Γεννάδιος ο εισηγητής της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, ο Κλεόβουλος, ο Ιωάννης Βούρος, ο Φίλιππος Ιωάννου, ο Δρόσος, ο Μανσόλας και άλλοι τέτοιοι γίγαντες παιδιά μεγάλης Μητέρας, εκ των περάτων του Ελληνισμού καταφυγόντες εν Συρο. Ήτο δυνατόν αυτοί να μην εργαστούν για την ίδρυση τυπογραφείου, του «Φανού», ο οποίος φωτίζει και διαλύει τα σκοτάδια της αμάθειας;”
Οι πρώτες πληροφορίες λένε ότι από το 1826 γίνονταν ενέργειες να συσταθεί τυπογραφείο στη Σύρο, που υλοποιήθηκαν μόλις στις αρχές του 1828.
11221771_695776090556720_215294489807669897_n

Το πρώτο τυπογραφείο στη Σύρο όπως σας λέω στην αρχή του άρθρου αυτού, ήταν του Σφοίνη, ο οποίος ήλθε από τη Σάμο και κατά τον Επαμεινώνδα Σταματιάδη, ιστορικό, επί πολλά έτη δεν λειτούργησε στη Σάμο.
12046798_695776007223395_309826105182450167_n
Εγκατέστησε τυπογραφείο στην πλατεία (σήμερα πλατεία Μιαούλη), όπου βρίσκεται σήμερα και η εξέδρα μουσικής, ένα παράπηγμα στο οποίο εργαζόταν, εκτός του διευθυντού, και κάποιος Χίος που είχε ασκήσει την τέχνη στην πατρίδα του στο τυπογραφείο που λειτουργούσε υπό την διεύθυνση του Γερμανού Bayscheffer.
Το 1831 επίσης δημιουργήθηκε το τυπογραφείο του Ν. Γραβινού, Πελοποννησίου και Ιωάννη Γαρουφαλή Σαμίου, στο οποίο εκδόθηκαν βιβλία στα οποία αναγραφόταν πρώτο το όνομα του τυπογράφου, πράγμα που μιμήθηκαν και ο Σφοίνης και ο Βαρότσης, και που δεν έκαναν στις πρώτες εκδόσεις των.
Τα τυπογραφεία όμως των Σαμίων Σφοίνη και Γαρουφαλή περιεπλάκησαν και τα δύο σε δίκες, του μεν πρώτου με τον Νικόλαο Παπαδούκα για την ελληνογαλλική εφημερίδα «Ελληνική Μέλισσα», για την οποία ετύπωσε έξι ή επτά φύλλα, του δε δευτέρου με τους κληρονόμους Άνθιμου Γαζή, για την ανατύπωση του ελληνικού λεξικού, του οποίου εδημοσίευσε και αγγελία.
Αποπειράθηκαν μεν να τα διατηρήσουν ο Σάμιος ιερομόναχος Καλλίνικος Γεωργιάδης που γνώριζε την τυπογραφία από την Κωνσταντινούπολη, ο οποίος έγινε μετά εισηγητής της αλληλοδιδακτικής μεθόδου στην πατρίδα του και ο φαρμακοποιός Αθανάσιος Φ. Κρίνος, αλλά απέτυχαν, γι’ αυτό και μετακόμισαν στη Σάμο, οπότε ο Κρίνος μεταβίβασε το τυπογραφείο στο Βαρότση.
Τότε έφτασε στη Σύρο και μετά στην Αθήνα το 1835 ο Γεώργιος Μελισταγής που εργαζόταν με τον Τόμπρα και τον Ιωαννίδη και δημιούργησαν τυπογραφείο με τον Κ. Δημήδη στην οδό Εμπορικής Λέσχης.

Τις μήτρες έφτιαχνε κάποιος Χατζής που καταγόταν από την Ήπειρο και ήταν χρυσοχόος. Ο Κωνσταντίνος Δημήδης που προαναφέρθηκε και ο Γερμανός Κάρολος Χάρτμαν, χημικός χρυσοχόος και σφραγιδογλύπτης ασκούσαν αυτήν την τέχνη μέχρι το 1837 στη Σύρο.

Στην Σύρο Τυπώνονται οι Πρώτες Εφημερίδες.

Στα προαναφερθέντα τυπογραφεία εκδόθησαν οι πρώτες εφημερίδες της Σύρου, τα «Περίεργα» το 1832 – κυκλοφόρησε ένα μόνο φύλλο – η ελληνογαλλική «Ελληνική Μέλισσα» το 1832, ο «Ερμής» το 1837, η «Μούσα» του Γεωργίου Δ. Ρήγα το 1838 και άλλες.

Το 1836 έκανε τυπογραφείο στη Σύρο ο Γεώργιος Πολυμέρης, που το μετέφερε μετά από λίγο στην Αθήνα, για να ξαναγυρίσει το 1838 και να το διατηρήσει μέχρι το 1864.

12032163_695776210556708_2591638595110275824_n

Σχεδόν συγχρόνως ο Παντελής Κ. Παντελής από την ‘ Ύδρα αγόρασε το τυπογραφείο του Αμερικανού Ροβερτσών και το εγκατέστησε στην οδό Ασπασίας, πίσω από την Καθολική Εκκλησία. Κι αυτός μετώκησε στην Αθήνα το 1842, αφού πούλησε το τυπογραφείο του στο δικηγόρο Ιωσήφ Ησαία που το μετονόμασε σε «Φιλελεύθερον» και το λειτούργησε μέχρι το 1961 με διευθυντή τον Θεμιστοκλή Πρόδρομο, τον Παναγιώτη Πύργο και τελευταίο τον Νικόλαο Σωτηρόπουλο, τον γνωστό σε μας Γαριβάλδη.

Την επόμενη περίοδο (1840-1850) νέα τυπογραφεία έκαναν την εμφάνισή τους. Το 1845 του Νικολάου Βαρβαρέσου που διατηρήθηκε μέχρι το 1894. Το 1849 έγινε το τυπογραφείο των Μ. Π. Περίδου και Π. Γ. Μαίμου, αυτά δε που υπήρχαν ήδη, εξελίχθησαν πολύ, λόγω της κατάργησης του μονοπωλίου της εκτύπωσης διδακτικών βιβλίων, της σχετικής ελευθεροτυπίας που προέκυψε από το σύνταγμα του 1844 και της γενικής κίνησης των γραμμάτων με τους χιλιάδες μαθητές και των δύο φύλων, οι οποίοι έρχονταν στη Σύρο να εκπαιδευτούν απ’ όλη την Ελλάδα, στα δημόσια και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Μέσα στην πάλη των τοπικών φατριών τότε, ο Τύπος έπαιξε σοβαρό ρόλο και γενικότερα στα κρατικά θέματα. Και αυτοί που διάβαζαν τον «Ερμή» και τον «Αίολο» εκείνης της εποχής, δεν μπορούν να μην θαυμάσουν το θάρρος με το οποίο γράφονταν.

12042920_695775980556731_855098197400094509_n

Υπάρχουν έγγραφα στα οποία φαίνεται ότι οι πρώτοι πολιτευόμενοι στην ιδιαίτερη πατρίδα μας σέβονταν ιδιαίτερα την κοινή γνώμη, την οποία εκπροσωπούσαν οι δύο προαναφερόμενες εφημερίδες.

11905786_695775510556778_774871048885227708_n

Πρέπει ακόμα να αναφέρουμε ότι οι τότε διευθυντές τυπογραφείων δεν ήταν απλοί τεχνίτες, αλλά άνδρες που διακρίνονταν στα γράμματα και για την κοινωνική τους θέση. Ο Γαρουφαλής, π.χ., ήταν δημογέροντας στη Σάμο το 1828, ο Σφοίνης πριν από την επανάσταση ήταν διδάσκαλος στην Πάτμο, δημογέροντας και γραμματέας της συνέλευσης της πατρίδας του, το δε 1831 είχε ιδρύσει σχολείο στη Σύρο, και διετέλεσε και μέλος της εφορίας του πρώτου φιλολογικού συλλόγου στη Σύρο το 1833.

Στην Ερμούπολη ακούγεται για πρώτη φορά η Λήξη ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ.

Ο Συριανός Ιωάννης Ισιδωρίδης Σκυλίτσης, ο μεταφραστής των «Αθλίων» και ιδρυτής της «Ημέρας» στην Τεργέστη, είναι ο πρώτος που μεταχειρίστηκε τη λέξη δημοσιογράφος, στην αίτησή του την 10η Ιανουαρίου 1841 στο δήμαρχο Ερμουπόλεως για την πολιτογράφησή του. Αυτός ήταν αρχικά απλός στοιχειοθέτης στον «lωνικόν Παρατηρητήν» στη Σμύρνη, μετά δε έγινε συντάκτης και ιδιοκτήτης.

12011170_695775993890063_2742554830202038869_n

Επίσης ο Δημοσθένης Ν. Βρατσάνος είχε τυπογραφείο στη Σύρο. Όπως δε προκύπτει από τα βιβλία της εδώ Αγγλοαμερικανικής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, φαίνεται ότι ο Χρίστος Νικολαΐδης από τη Φιλαδέλφεια εργάστηκε στο εδώ τυπογραφείο της ως μεταφραστής και ότι ο γνωστός ποιητής Χρίστος Αναστασιάδης ο Παρμενίδης εργαζόταν ως τυπογράφος το 1839 στη Σύρο.

Οι παλιοί Ερμουπολίτες γνώριζαν ότι ο Γεώργιος Πολυμέρης δεν ήταν μόνο τυπογράφος, που έμαθε αυτή την τέχνη στη Βοστώνη της Αμερικής και γνώριζε ακόμη την Αγγλική, Γαλλική και άλλες γλώσσες, είχε δε και δίπλωμα διδάκτορος της Νομικής.

Στη δραστηριότητα αυτού και την επιμονή του οφείλεται η διά νόμου κατάργηση, το 1851, του μονοπωλίου των διδακτικών βιβλίων, αφού ανακίνησε το ζήτημα ως δημοσιογράφος και το υποστήριξε αυτό στα δικαστήρια και στη Βουλή ο τότε βουλευτής Σύρου Γεώργιος Ναύτης. Ακόμη ο Πολυμέρης είχε δημοσιεύσει σειρά ολόκληρη αγγλικών διδακτικών βιβλίων, λεξικών και άλλων χρήσιμων βιβλίων που τότε υπήρχε μεγάλη έλλειψη.

Άλλος λόγιος Ερμουπολίτης που είχε τυπογραφείο και ταχυπιεστήριο από το 1869 και μέχρι το 1870, ήταν ο Περίδης από την Κρήτη, που σπούδασε την τέχνη στη Μελίτη. Αυτός ήταν συγγραφέας λεξικών και άλλων βιβλίων.

Το 1856 έκανε τυπογραφείο στην Ερμούπολη, κοντά στο ρωσικό προξενείο, ο Ιωάννης Πρίντεζης, ο οποίος εργαζόταν με τον Απόστολο Κουκούλα. Ήταν εξοπλισμένο με τα τελειότερα της εποχής μηχανήματα. Με πρόχειρους υπολογισμούς, στο τυπογραφείο του Μ. Πρίντεζη τυπώθηκαν βιβλία και φυλλάδια περίπου τετρακόσια πενήντα και βρισκόταν στη συλλογή του Ανδρέα Χούμη, ο οποίος επί 30 χρόνια συγκέντρωνε όλα τα τυπογραφικά έργα που τυπώθηκαν στη Σύρο και ανήλθαν μέχρι το 1900 σε χίλια διακόσια περίπου.

12032009_695776190556710_6961508684389079742_n

Μεταξύ των ανωτέρω βιβλίων, τέλεια στον όγκο και την απλότητα της τυπογραφικής εργασίας που γινόταν στο τυπογραφείο του Πρίντεζη, τυπώθηκε το 1867 σε τρεις χιλιάδες αντίτυπα το ναυτικό σύγγραμα του Άγγλου Νόρτε ο «Νέος Πρωρεύς», που διασκευάστηκε από τον Ιορδάνη Μαυρομάτη. Για τους λογαριθμικούς πίνακες αυτού, έφεραν από την Ευρώπη ιδιαίτερα τυπογραφικά στοιχεία που κόστισαν τότε πάνω από 7.000 δρχ.,- ποσό σοβαρό για την εποχή του – άλλα βιβλία αναλόγου σπουδαιότητας, π.χ. το «Απάνθισμα της ναυτικής» του ίδιου συγγραφέα, 1872, το ελληνικό ημερολόγιο του Ιωάννη Κ. Χούμη, 1871 με 40 εικόνες και διάφορα άλλα.

Στο τελειοποιημένο τυπογραφείο του Πρίντεζη τυπώνονταν για 6 τουλάχιστον χρόνια ανελλιπώς η τακτική έκδοση της «Ιατρικής Προόδου» του ιατρού Ιωάννου Φουστάνου, σε ελληνογαλλική γλώσσα, ανά δεκαπενθήμερο, σε τρεις χιλιάδες και πλέον αντίτυπα.

12002773_695775343890128_5809878909504786384_n

Η Τυπογραφία στην Σύρο είναι τόσο τέλεια που συζητιέται σε όλο τον πλανήτη. Αρχίζουν οι μεγάλες Βραβεύσεις.

Στο ζενίθ της τυπογραφικής καλλιτεχνίας, όχι μόνο στη Σύρο αλλά και σε όλη την Ελλάδα, τυπώνεται σε Συριανό Τυπογραφείο το σύγγραμμα του πρίγκιπα Δημητρίου Ροδακανάκη. Γι’ αυτό έφεραν επίτηδες από την Ευρώπη ειδικό χαρτί και μελάνη υψηλής ποιότητας και εικόνες των ένδοξων Ιουστινιανών που φωτοχαλκογραφήθηκαν από τον παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη Καίσαρα Δανέζη με άλλα ειδικά τυπογραφικά στοιχεία. Με αποτέλεσμα να βάλει τον καθένα σε αμφιβολία για το αν αυτό τυπώθηκε στην Ελλάδα.
Το τυπογραφείο αυτό τιμήθηκε σε ελληνικές και παγκόσμιες εκθέσεις με τρία αργυρά βραβεία: στο Παρίσι το 1900, στη διεθνή των Χανίων το 1900 και στην Δ’ Ολυμπιακή των Αθηνών το 1888 και με τιμητικό έπαινο την Παγκόσμια Έκθεση των Παρισίων, το 1889.

Ένα ακόμη τυπογραφείο λειτούργησε στην Ερμούπολη, το ονομαζόμενο της «Πατρίδος», του Γεωργίου Χάλαρη, από το 1865. Σ’ αυτό τυπωνόταν η ομώνυμη εφημερίδα, η παλαιότερη από τις επαρχιακές όλης της Ελλάδας. Το 1870 απέκτησε τυπογραφείο ο Νικόλαος Φρέρης, που δημοσίευσε πολλά βιβλία και μάλιστα διδακτικά.

Τον ίδιο χρόνο, ο Ιταλός Λωρέντζο Δενάπολι συνέστησε με την υποστήριξη του Ιωάννου Χούμη λιθογραφείο με τελειότατο μηχανήματα, στο οποίο τυπώθηκαν επισκεπτήρια, επικεφαλίδες γραμμάτων και συναλλαγματικών, καλλιγραφίες, χάρτες και τίτλοι μετοχών των τότε ασφαλιστικών εταιρειών. Αυτό μεταφέρθηκε στην Αθήνα το 1871.

11220798_695775783890084_4437824715541805526_n

Ωστόσο το λιθογραφείο του Ιωάννου Κ. Χούμη διατηρήθηκε από το 1862 μέχρι το 1887 και εξέδωσε εκατοντάδες βιβλίων, πολλά από τα οποία εκδόθηκαν και σε 10.000 αντίτυπα, όπως π. χ. «Καινή Διαθήκη» προς χρήση των δημοτικών σχολείων, τα υπό του «Συλλόγου των Ελληνικών Γραμμάτων» εγκριθέντα «Διηγήματα» και οι «Μύθοι» του Ανδρέα Κ. Χούμη κ.ά.

Τέλος, αναφέρουμε ότι τελικά έμεινε στη Σύρο ένα μόνο συστηματικό βιβλιοπωλείο μέχρι το 1901, το οποίο ιδρύθηκε από τον Πέτρο Μέμο το 1848 και μετέπειτα διευθυνόταν από το γιο του Γεώργιο.

Σημείωση: Οι εφημερίδες που δημοσιεύονται ανήκουν στη Βιβλιοθήκη του κ. Γεωρyίου Δολιανίτη

Το αφιέρωμα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «δημοσιογραφία & τύπος» (Τεύχος 12 – Σεπ-Οκτ-Νοε 2006)

Από το 1828 κυκλοφορούσαν εφημερίδες με πλούσια ύλη. Από την κοινωνική ζωή μέχρι κριτική στα βιβλία τα λογοτεχνικά, θεατρικά ποίηση και πεζά. Τα χέρια που μολύβια έπιαναν, γνώσεις πολλές είχαν… Ειδήσεις από όλον τον κόσμο. Η κάθε εφημερίδα είχε τη δική της γραμμή και το δικό της ύφος. Άλλη για πλοία έγραφε, άλλη για οικονομικά και για πολιτικά, για καλλιτεχνικά και δικαστικά. Ακόμη για θρησκεία και για φιλοσοφία.

12042660_695775337223462_530695159792629763_n
Γράφει:Ο δημοσιογράφος και Ιστορικός Παναγιώτης Κουλουμπής

Πήγες: Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης, Από τα βιβλία του Δημήτρη Χάλαρη, και τη μελέτη του Ανδρέου Χούμη του 1901
Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης. Διαφορές διαδικτυακές πηγές και δικές μου έρευνες.
Προηγούμενο άρθρο
Επόμενο άρθρο

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Advertisingspot_img

Δημοφιλη αρθρα