Ξυπνάς ένα πρωί και συνειδητοποιείς πως όλα πήγαν στραβά. Όλα καταστράφηκαν. Αλλιώς τα είχες προγραμματίσει και αλλιώς σου βγήκαν.
Όλα γκρεμίστηκαν. Και εκεί, κάπου ανάμεσα στα μπάζα της ζωής σου βλέπεις ένα όνειρο ισοπεδωμένο.
Μην μασάς.
Να σου πω ένα μυστικό;
Δεν καταστράφηκαν όλα. Εκείνο το όνειρο μόνο καταστράφηκε.
Ναι ξέρω. Πονάει πολύ. Ξέρω. Ήταν τα πάντα για σένα. Είχες κάνει τόσα σχέδια. Είχες τόσες ελπίδες. Ήθελες να πάνε όλα καλά.
Πονάει πολύ. Αλλά ήταν ένα μόνο όνειρο.
Όχι δεν ήταν ένα μόνο όνειρο. Είχες στηρίξει ΟΛΑ σου τα όνειρα σε αυτό.
Και τώρα περπατάς ανάμεσα στα ερείπια του άλλοτε ονειρεμένου σου τοπίου. Πονάει πολύ. Το ξέρω.
Αλλά η ισοπέδωση ενός ονείρου δεν είναι ικανή να ισοπεδώσει όλη σου τη ζωή.
Ξέρεις πόσα όνειρα γεννιούνται εκεί μέσα στα χαλάσματα;
Το έχεις σκεφτεί ποτέ;
Μέσα στα χαλάσματα γεννιούνται τα πιο ζεστά σου όνειρα.
Εκείνα που τις νύχτες σε σκεπάζουν και σε νανουρίζουν.
Έχεις σκεφτεί γιατί;
Γιατί αυτά τα όνειρα, που ξεπηδούν απ’ τα χαλάσματα, έχουν τη δύναμη να σε κρατάνε ξύπνιο ακόμα και όταν ονειρεύεσαι.
Έχουν τη δύναμη να σε κρατάνε θαρραλέο ακόμα και όταν φοβάσαι.
Έχουν τη δύναμη να σε κάνουν να ξαναγεννηθείς.
Μέσα από τα χαλάσματα λοιπόν, άσε να ξεπηδήσουν τα πιο γλυκά σου όνειρα.
Και εκεί ανάμεσα στα χαλάσματα του αλλοτινού ονείρου σου, αγκάλιασε ένα καινούριο όνειρο.
Και χτίσε από την αρχή.
Της Ματίνας Σταθάκη
Πηγή:anapnoes.gr
