Συνήθως ξεκινάει αθώα.
«Είσαι έγκυος;Είναι τόσο συναρπαστικό!» Χαμογελάω και γνέφω καταφατικά.Η συζήτηση μετά κινείται σε θέματα σχετικά με το φύλο του μωρού, την ημερομηνία τοκετού και αν αποφασίσαμε για το όνομα του παιδιού.
Και τότε συμβαίνει…Η συζήτηση ξαφνικά μετατρέπεται σε ανταγωνιστική και επικριτική. Αποφάσισες πως θα γεννήσεις;Με καισαρική ή φυσιολογικά;
Οποιοσδήποτε έχει ήδη φέρει στον κόσμο ένα παιδί ξέρει πως αυτές οι ερωτήσεις δεν έχουν καμία βάση.Συνήθως γνέφω καταφατικά επειδή το άτομο που με ρωτάει δεν έχει αποκτήσει ακόμη παιδί.Όμως πως είναι δυνατόν να νομίζουν ότι ξέρουν; Εδώ εγώ που περιμένω το δεύτερο μωρό μου δεν είμαι σίγουρη για το τι θα συμβεί.
Άλλες μαμάδες που με ρωτάνε συνήθως έχουν γεννήσει φυσιολογικά και ψάχνουν μάλλον ευκαιρία να μοιραστούν την ιστορία τους ή απλά θέλουν να περηφανευτούν. Δεν είμαι σίγουρη σχετικά με το ποια είναι τα κίνητρά τους.Θέλουν απλά να μιλήσουμε ή θέλουν να με ρωτήσουν τελικά για εμένα ή θέλουν να μιλήσουν για τον εαυτό τους;
Κουράστηκα να ακούω ανθρώπους να με ρωτάνε σχετικά με το πως θα γεννήσω το μωρό μου.Πρώτα από όλα πως είστε τόσο σίγουροι πως ο φυσιολογικός τοκετός είναι σίγουρος; Πολλά πράγματα μπορούν να συμβούν στην αίθουσα τοκετού. Μπορεί να προκύψουν προβλήματα που εύχομαι να μην συμβούν σε καμία από εμάς.
Λένε ότι το σώμα της γυναίκας είναι φτιαγμένο για τον τοκετό. Ισχύει αλλά πολλές φορές αυτό το σώμα μπορεί να μην αντέχει τον πόνο. Στην πρώτη γέννα είχα επιπλοκές και επέλεξα την επισκληρίδιο γιατί δεν μπορούσα άλλο. Όταν λοιπόν απαντώ ότι θα ακολουθήσω τον τοκετό με επισκληρίδιο κάποιες κυρίες με κοιτάνε περίεργα.
Μου λένε να επιλέξω κάτι πιο φυσικό καθώς είμαι φτιαγμένη για τον φυσιολογικό τοκετό.Όσο πεπεισμένες και να είμαστε πως θα αντέξουμε τα πάντα κάποιες φορές κάτι πάει στραβά.
Δεν ξέρετε τι μπορεί να συμβεί και για αυτό μην μου λέτε τι να επιλέξω.
Λέτε:Οι γυναίκες από την αρχαιότητα γεννούσαν φυσιολογικά και γιατί όχι και εμείς; Ναι, αλλά πολλά παιδιά χανόντουσαν τότε επειδή δεν είχαν τα κατάλληλα μέσα.Δεν πρόκειται να αφήσω να πάθει κάτι το μωρό μου.
Θα επιλέξω να κάνω αυτό που είναι το καλύτερο για το παιδί μου.Θαυμάζω τους φυσιολογικούς τοκετούς και το ίδιο εύχομαι για όλες μας. Όμως είμαστε άνθρωποι και νιώθουμε τον πόνο. Πώς να το κάνουμε;
Η κάθε μια μαμά θα κάνει το σωστό .Το σώμα μας είναι φτιαγμένο να γεννάει αλλά εγώ ούτε την πρώτη φορά άντεξα τον πόνο.
Είμαστε και άνθρωποι. Κανένας πόνος δεν με σταμάτησε από το να γεννήσω δεύτερη φορά αλλά αν δεν αντέξω θα δω εκείνη την στιγμή τι θα κάνω για να σταματήσω τον πόνο.
Συγνώμη αλλά αυτό πιστεύω.
babyradio.gr- Γ.Ρ.
