Σήμερα το μεσημέρι, στην Πλατεία Βικτωρίας, σταμάτησε ένα αυτοκίνητο ακριβώς έξω από την είσοδο μιας πολυκατοικίας.
Από μέσα βγήκε μια ηλικιωμένη κυρία με μπαστούνι.
Ο οδηγός άνοιξε το πορτ παγκάζ και μία γυναίκα (προφανώς κόρη της) τη βοήθησε να βγάλει κάποιες σακούλες. Υπέθεσα πως η κυρία είναι κάτοικος της περιοχής και επέστρεφε από την κυριακάτικη βόλτα με τα παιδιά της.
Η σκέψη μου φάνηκε πολλή γλυκιά.
Όμως, η αλήθεια ήταν καλύτερη…
Οι τσάντες αυτές ήταν γεμάτες με σάντουιτς, το καθένα προσεκτικά τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο, κέικ με χαρτοπετσετούλες σε διάφανα σακουλάκια, σταφιδόψωμα, βραστά αυγά, μπουκαλάκια με νερό.
Φωτό: Οδυσσέας Γαλανάκης
Η ηλικιωμένη κυρία τα παρέδωσε στους εθελοντές που μαγείρευαν εκείνη την ώρα για τους πρόσφυγες κι έφυγε αθόρυβα.
Η κόρη της γύρισε απλά και μας είπε: «Είναι 92 χρονών. Εκείνη μας ζήτησε να έρθουμε».
Αυτή την Ελλάδα δεν την αλλάζω με τίποτα…
Φωτογραφίες: Οδυσσέας Γαλανάκης
Πηγή:Liana Denezaki
