ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ;
ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΡΩΑΠΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΟΘΕΤΗΣΕΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΜΕ ΔΙΚΟΥΣ MAΣ ΤΡΟΠΟΥΣ;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΜΙΑ ΜΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΧΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΕ ΗΠΕΙΡΟΥΣ
ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΟΜΟΙΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ. ΕΥΡΩΠΗ – ΑΣΙΑ –ΑΜΕΡΙΚΗ –ΑΦΡΙΚΗ – ΩΚΕΑΝΙΑ
ΕΥΡΩΠΗ
ΣΤΗΝ ΝΟΡΒΗΓΙΑ και γενικά στις Σκανδυναυικες χώρες τα Χριστούγεννα συνδυάζουν Μαγεία, Παγανισμό και βαθιά πίστη Προτεσταντισμου που είναι το επίσημο Σκανδιναβικού θρησκευτικό δόγμα. Οι Νορβηγοί πιστεύουν ότι όταν φτάνει η παραμονή των Χριστουγέννων, φέρνει μαζί της όλα τα κακά πνεύματα και τις μάγισσες. Έτσι, οι νοικοκυρές κρύβουν όλες τις σκούπες τους πριν τον βραδινό ύπνο, για να μην τις δει κάποιο από τα πνεύματα ή από τις γριές μάγισσες και μπει στο σπίτι για να τις πάρει! Και, για μεγαλύτερη σιγουριά , ο πιο γενναίος άνδρας της οικογένειας βγαίνει έξω και ρίχνει έναν πυροβολισμό για να διώξει τα πνεύματα.
Τα Σκανδιναβικά «Jul» (Χριστούγεννα) έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία γεωργικά έθιμα του Χειμώνα και της εποχής της συγκομιδής. Ο Julenissen όπως ονομάζεται ο Νορβηγός Άγιος Βασίλης, μαζί με τους βοηθούς του φέρνει δώρα και καλή τύχη στο σπίτι και στο στάβλο.
Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν μπολ με κουρκούτι από αλεύρι σαν προσφορά στον Julenissen που επισκέπτεται τα παιδιά της Νορβηγίας, ολοκληρώνοντας το μακρινό του ταξίδι από τη Λαπωνία πάνω στο έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι.
Η ημέρα των Χριστουγέννων ονομάζεται Julbrod κατά τη διάρκεια της οποίας τα παλιά χρόνια ετοιμάζονταν μέχρι και 60 διαφορετικά πιάτα για το τραπέζι των φίλων, των συγγενών και φυσικά της οικογένειας.
ΣΤΗΝ ΣΟΥΗΔΙΑ οι γιορτές αρχίζουν στις 13 Δεκεμβρίου με την ημέρα της Lucia, που σύμφωνα με τον θρύλο, είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου και άρα άνθρωποι και ζώα χρειάζονται περισσότερη τροφή.Στο έθιμο της «Λουτσία» – σύμβολο δηλαδή του φωτός. στις 13 Δεκεμβρίου, το πρωί, το μεγαλύτερο κορίτσι της οικογένειας,φοράει ένα μακρύ άσπρο φόρεμα και ένα στέμμα με κεριά στα μαλλιά της. Ξυπνάει τους γονείς της, τραγουδώντας το παραδοσιακό ιταλικό τραγούδι “Santa Lucia” και τους πάει καφέ, κουλουράκια και κάποτε glogg (ζεστό κρασί με μπαχαρικά). ντυμένο στα λευκά πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι και μοιράζει ζεστό καφέ με κουλουράκια. Επίσης διοργανώνονται εκλογές για την επιλογή της Lucia που θα ηγηθεί στην μεγάλη παρέλαση στη Στοκχόλμη.
Το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου, ήρθε στην Σουηδία από την Γερμανία, ήδη, από τα 1700, αλλά γενικεύτηκε σε όλη την χώρα τον τελευταίο αιώνα. Πάντως, σήμερα σε όλα τα νοικοκυριά στολίζεται δέντρο.
Το αποκορύφωμα των εορτασμών είναι και στην Σουηδία, η παραμονή των Χριστουγέννων.Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι απαρτίζουν παραδοσιακά πιάτα όπως χοιρομέρι, ζελέ από γουρουνοπόδαρα, lutfisk και χυλός ρυζιού. Το lutfisk (λιαστός μπακαλιάρος που σερβίρεται σε κρεμώδη σάλτσα) αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα κατάλοιπο της νηστείας πριν από τη Μεταρρύθμιση.
Επίσης, ενδιαφέρον είναι το έθιμο του doppa i grytan (βούτηγμα στην κατσαρόλα), κατά το οποίο όλα τα μέλη της οικογένειας βουτάνε μαύρο ψωμί σε μια κατσαρόλα με ζουμί από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι. Σε συμβολικό επίπεδο πρόκειται για τον αναλογισμό -μέσα στην αφθονία- όσων βρίσκονται σε ανάγκη και πεινάνε.
Μετά το φαγητό, όλοι συγκεντρώνονται γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να ανοίξουν τα δώρα τους. Τα δώρα τα φέρνει ο Jultomten, ένα ξωτικό που μένει στη σοφίτα, αν υπάρχει, και είναι ανάλογο του Nisse της Δανίας. Ο Jultomten προστατεύει την οικογένεια και το βιός της. Σήμερα, σε πολλά νοικοκυριά κάποιος μεταμφιεσμένος σε ξωτικό επισκέπτεται το σπίτι φορτωμένος με ένα πελώριο σάκο γεμάτο δώρα.
Παραδοσιακά, οι Σουηδοί μένουν στην εκκλησία μέχρι τα ξημερώματα των Χριστουγέννων, ενώ παλιότερα ήταν έθιμο ο αγώνας δρόμου προς ή από την εκκλησία και ο νικητής θεωρούνταν ο τυχερός της χρονιάς…
Οι γιορτές στην Σουηδία λήγουν επίσημα στις 13 Ιανουαρίου. Ο λόγος είναι ότι όταν βασιλιάς της χώρας ήταν ο Κνούτος, περίπου πριν από 1000 χρόνια, αποφάσισε πως ο εορτασμός των Χριστουγέννων πρέπει να κρατάει 20 ημέρες αντί για 12!!!
ΣΤΗΝ ΦΙΛΑΝΔΙΑ η 24η Δεκεμβρίου είναι η σημαντικότερη ημέρα της περιόδου των Χριστουγέννων. Οι εορτασμοί αρχίζουν το μεσημέρι, οπότε σύμφωνα με τη μεσαιωνική παράδοση η ειρήνη των Χριστουγέννων καλείται να ξεπροβάλει με κάθε επισημότητα στη πόλη «Turku» της Φινλανδίας.
Τα κεριά και τα εποχικά φυτά διακόσμησης όπως το “αλεξανδριανό” δημιουργούν τη κατάλληλη ατμόσφαιρα για τον εορτασμό των Χριστουγέννων σε οικογενειακό πάντα περιβάλλον.
Παραδοσιακά η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στη μνήμη των νεκρών και μια επίσκεψη στο νεκροταφείο την παραμονή των Χριστουγέννων αποτελεί πατροπαράδοτο έθιμο. Κατά τη διάρκεια εκείνης της νύχτας τα καλυμμένα από χιόνι νεκροταφεία μετατρέπονται σε εντυπωσιακές φωτεινές θάλασσες από κεριά.
ΣΤΗΝ ΔΑΝΙΑ την περίοδο πριν από τα Χριστούγεννα φτιάχνονται πολλά χειροποίητα στολίδια για τη διακόσμηση των σπιτιών. Οι περισσότερες οικογένειες φτιάχνουν μόνες τους το παραδοσιακό Αλεξανδριανό στεφάνι με τέσσερα κεριά που συμβολίζουν τις τέσσερις Κυριακές μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων.
Εκτός από το στεφάνι για τη σύνθεση του οποίου χρησιμοποιούνται μικρά κόκκινα ή μπεζ Αλεξανδριανά, κλαδιά και λαμπερά στολίδια υπάρχει και το «έθιμο του κεριού» που είναι ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά και χρησιμεύει σαν ημερολόγιο. Κάθε παιδί έχει ένα κερί το οποίο χωρίζεται με οριζόντιες γραμμές ή νούμερα στις μέρες που αντιστοιχούν μέχρι τα Χριστούγεννα. Κάθε μέρα το κερί ανάβεται μέχρι να πλησιάσει η επόμενη γραμμή. Έτσι φθάνει η μέρα που θα πάρει και το δώρο του.
Η περίοδος των Χριστουγέννων στη Δανία συνοδεύεται και από τα απαραίτητα και πολύ σκανταλιάρικα καλικαντζαράκια τα «Julenisser».
Η παραμονή των Χριστουγέννων γιορτάζεται με το παραδοσιακό τραπέζι μεταξύ των συγγενών. Ένα μεγάλο αμύγδαλο κρύβεται μέσα στο δανέζικο γλυκό. Ο τυχερός που θα το βρει ανταμείβεται με το λεγόμενο «δώρο του αμύγδαλου».
ΣΤΗΝ ΟΛΑΝΔΙΑ η περίοδος των Χριστουγέννων στην Ολλανδία ξεκινάει με μια παράδοση η οποία αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα Χριστούγεννα. Η ημέρα εορτής του Αγίου Νικολάου αποτελεί τη κορύφωση της εορταστικής περιόδου. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Άγιος Νικόλαος, ο οποίος ονομάζεται «SinterKlaas» καταφθάνει στην Ολλανδία το Νοέμβριο, τρεις βδομάδες πριν τα γενέθλιά του. Το πλοίο του είναι φορτωμένο με δώρα, το υποδέχεται στο λιμένα η Βασίλισσα Βεατρίκη συνοδευόμενη από πλήθος κόσμου. (Βέβαια αυτό το έθιμο ανάγεται στην εποχή που η Ολλανδία ήταν αποικιοκρατική και έρχονταν τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποικίες της).
Τις ημέρες που ακολουθούν ο SinterKlaas γυρίζει όλη τη χώρα μαζί με τον βοηθό του τον Zwarten Piet (Μπλακ Πιτ ή Μαύρο Πιτ). Τα παιδιά στην Ολλανδία παίρνουν τα δώρα τους στις 5 Δεκεμβρίου. Τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα στολίζονται παντού αφού έχει φύγει από τη χώρα ο SinterKlaas.
Τα Αλεξανδριανά αποτελούν και εδώ μέρος της εορταστικής διακόσμησης.
ΣΤΗΝ ΤΣΕΧΙΑ η 4η Δεκεμβρίου, ημέρα της εορτής της Αγίας Βαρβάρας είναι αφιερωμένη στη μάρτυρα της περιόδου των πρώτων διωγμών των Χριστιανών. Από άκρη σε άκρη της Χώρας κόβονται κλαδιά κερασιάς και διατηρούνται στο νερό. Εάν έχουν ανθίσει μέχρι τα Χριστούγεννα φέρνουν καλή τύχη και πιθανόν ευνοϊκές προοπτικές για γάμο μέσα στην επόμενη χρονιά.
Τα κλαδιά της κερασιάς μαζί με μικρά φυτά Αλεξανδριανών και άλλα γιορτινά στολίδια τοποθετούνται μέσα σε ψάθινα καλάθια, συνθέτοντας δημιουργίες παραδοσιακού και μοντέρνου στυλ που κοσμούν το γιορτινό τραπέζι.
ΣΤΗΝ ΙΡΝΑΝΔΙΑ, χαρακτηριστικό είναι ότι αντί για μπότες, κρεμούν στο τζάκι μεγάλες τσάντες για να αφήσει μέσα ο Άγιος Βασίλης τα δώρα του. Η πρωτοτυπία όμως των Ιρλανδών βασίζεται στην αγάπη τους για το εθνικό τους ποτό, τη μπύρα Guinness: αφήνουν λοιπόν έξω από την πόρτα του σπιτιού τους μια Guinness και μια κρεατόπιτα για να τσιμπήσει κάτι ο κουρασμένος Άη Βασίλης που θα τους κάνει επίσκεψη και θα φέρει τα πολλά δώρα που θα γεμίσουν τις μεγάλες τσάντες. Οι Ιρλανδοί μένουν πιστοί στο πνεύμα των Χριστουγέννων αφήνοντας τη πόρτα ανοιχτή και κερί στο παράθυρο ώστε να περάσουν η Μαρία με τον Ιωσήφ. Στο τραπέζι βάζουν μια κανάτα γάλα, ψωμί με σταφίδες και ένα μεγάλο κερί. Την ημέρα του Αγίου Στεφάνου οργανώνεται μια παρέλαση στην οποία κρατάνε έναν πάσσαλο με έναν τρυποφράκτη στην κορυφή του. Η διακόσμηση δεν μαζεύεται πριν από τις 6 Γενάρη γιατί θεωρείται γρουσουζιά. Το έθιμο της ανταλλαγής δώρων τα Χριστούγεννα από την Βικτωριανή Εποχή. Ο Άγιος Βασίλης είναι γνωστός ως ο Father Christmas. Αφού γράψουν τα γράμματα τα καίνε στο τζάκι ώστε ο Father Christmas να διαβάσει τον καπνό. Το έθιμο των καλτσών εμφανίστηκε από έναν θρύλο, όπου ο Άγιος Βασίλης έριξε κατά λάθος χρυσά νομίσματα σε μια κάλτσα
ΣΤΗΝ ΠΩΛΩΝΙΑ η περίοδος που προηγείται των Χριστουγέννων είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς νέοι και μεγάλοι απέχουν συνειδητά από πειρασμούς (κυρίως από γλυκά) στη προσπάθειά τους να έχουν εσωτερική γαλήνη και αρμονία.
Τα σπίτια και τα δωμάτιά τους φαντάζουν υπέροχα με πλούσιες χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις. Και εδώ κόκκινα ή μπλε αλεξανδριανά χρησιμοποιούνται στη παραδοσιακή διακόσμηση της Πολωνίας σε συνδυασμό με κλαδιά από πεύκα.
Η παραμονή των Χριστουγέννων θεωρείται η πιο σημαντική ημέρα των εορτών. Μετά από μια ημέρα νηστείας η οικογένεια από τους γηραιότερους μέχρι τα παιδιά συγκεντρώνονται στο γιορτινό τραπέζι που ειδικά για τη περίσταση είναι περίτεχνα διακοσμημένο ενώ το λευκό τραπεζομάντιλο θεωρείται πλέον απαραίτητο.
Μόλις το πρώτο αστέρι εμφανισθεί στον ουρανό η εορτή μπορεί να ξεκινήσει. Η έναρξη της εορτής γίνεται με το μοίρασμα του χριστουγεννιάτικου μπισκότου, ως ένδειξη αγάπης και συμφιλίωσης που συνοδεύεται με την ανταλλαγή θερμών ευχών.
Στο τραπέζι υπάρχει πάντα και ένα πιάτο άδειο σε περίπτωση που κάποιος επισκέπτης εμφανιστεί αναπάντεχα. Τα δώρα τοποθετούνται κάτω από το δένδρο των Χριστουγέννων και προσφέρονται από τον νεαρότερο σε ηλικία.
Σε αντίθεση με την αγγλοσαξονική παράδοση, τα δώρα δεν απευθύνονται σε καθορισμένα πρόσωπα έτσι αυτά επιλέγονται να είναι γενικού ενδιαφέροντος ή χρήσης.
ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ , η χριστουγεννιάτικη περίοδος ξεκινάει με τη μεγάλη κλήρωση της 22ης Δεκεμβρίου. Για τους Ισπανούς τα Χριστούγεννα είναι η πιο σημαντική εορτή του χρόνου και την παραμονή (Noche Buena) γιορτάζει όλη η οικογένεια μαζί. Ακολουθεί η Πρωτοχρονιά, η οποία ονομάζεται «Noche Vieja», και η 6η Ιανουαρίου ή «Dia de Reyes».
Η παραμονή των Χριστουγέννων ή αλλιώς «Noche Buena» είναι το βράδυ που μαζεύεται όλη η οικογένεια. Τα δωμάτια διακοσμούνται με κλαδιά από πεύκα, μπεζ και κόκκινα αλεξανδριανά και αναμμένα κεριά δίνοντας μια κατάνυξη και ένα χρώμα στην ατμόσφαιρα. Μετά το τραπέζι των Χριστουγέννων στο οποίο προσφέρονται τοπικές σπεσιαλιτέ, ακολουθεί η Λειτουργία των Χριστουγέννων.
Ο διάσημος πετεινός Misa del Gallo υπενθυμίζει τον αλέκτορα που σύμφωνα με τη παράδοση, ήταν ο πρώτος που ανακοίνωσε το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης του Ιησού. Στις 5 Ιανουαρίου στη διάρκεια μιας μεγάλης παρέλασης που ονομάζεται «Cabalgata de Reyes», άνθρωποι ντυμένοι σαν τους Τρεις Μάγους και άλλες μορφές της Θρησκείας πετάνε γλυκά στα παιδιά. Η εορταστική περίοδος ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου την μέρα των Θεοφανίων κατά τη διάρκεια της οποίας οι Τρεις Μάγοι φέρνουν τα δώρα στα παιδιά, πάντα σύμφωνα με την παράδοση.
ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ , έχουν το χριστουγεννιάτικο έθιμο, να ντύνουν μία νεαρή κοπέλα στα λευκά για να παραστήσει την Παναγία. Στις 6 Ιανουαρίου, πολλές περιοχές της Ρωσίας με ορθόδοξους χριστιανούς, βασισμένοι στο Ιουλιανό ημερολόγιο, γιορτάζουν την παραμονή των Χριστουγέννων, γνωστή και ως «Σοτσέλνικ».
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ. Σύμφωνα με ένα παλιό παραδοσιακό έθιμο, τις ημέρες των γιορτών τοποθετείται ένα στρώμα από άχυρα κάτω από το τραπεζομάντηλο, που συμβολίζει την φάτνη που γεννήθηκε ο Xριστός. Oι νοικοκυρές μαγειρεύουν δώδεκα διαφορετικά φαγητά, ένα για κάθε μήνα του χρόνου που τοποθετούνται πάνω στο τραπέζι.
ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ τα παιδιά γράφουν γράμμα στον “Father Christmas”, όπου του δίνουν ευχές και του ζητούν το δώρο τους. Ρίχνουν το γράμμα μέσα στο τζάκι, ώστε ο καπνός να το πάρει μαζί του και από την καμινάδα να το οδηγήσει στον Βόρειο Πόλο.
Η Αγγλική κλασσική διακόσμηση περιλαμβάνει φωτεινά κόκκινα Αλεξανδρινά γύρω από το τζάκι, καθώς και κλαδιά «γκι» που κρέμονται από την οροφή που σύμφωνα με τη παράδοση όποιος στέκεται κάτω απ΄ αυτό πρέπει να ανταλλάξει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα. Για τους Άγγλους δεν νοείται εορταστικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι χωρίς γαλοπούλα, κρεατόπιτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα για καλή τύχη,και τρώνε και μπιφτέκια με σάλτσα από γουρουνάκι
ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ η περίοδος των Χριστουγέννων έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια από όλες τις άλλες των χριστιανικών χωρών. Αρχίζει από τις 8 Δεκεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου ημέρα των Θεοφανίων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα σπίτια διακοσμούνται με Αλεξανδρινά, χριστουγεννιάτικα δένδρα τη παραδοσιακή Φάτνη και άλλα πολύχρωμα διακοσμητικά στολίδια. Κάποιοι συνηθίζουν να νηστεύουν στις 23 και 24 Δεκεμβρίου και κατόπιν εορτάζουν με ένα παραδοσιακό γεύμα αμέσως μετά τη Λειτουργία. Στις 25 Δεκεμβρίου μετά το παραδοσιακό μεσημεριανό γεύμα, τα παιδιά συνηθίζουν να απαγγέλλουν ποιήματα στην οικογένεια και στους συγγενείς τους και ανταμείβονται με μικρά χρηματικά δώρα.
Μια άλλη σημαντική ημερομηνία των εορτών είναι η 6η Ιανουαρίου κατά την οποία καταφθάνει τη νύκτα (μεταξύ 5-6 Ιανουαρίου) η διάσημη Befana η παλιά καλή και φτωχή μάγισσα, έρχεται και τρώει καρύδια και μπισκότα που της άφησαν τα παιδιά και πριν πετάξει μακριά, τους αφήνει δώρα μέσα στις κάλτσες των δώρων, κάρβουνα για τα άτακτα παιδιά και γλυκά και παιχνίδια για τα φρόνιμα.
Εκτός από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σημαντικό σύμβολο των Ιταλών στον εορτασμό των Χριστουγέννων αποτελεί και η Φάτνη της Γεννήσεως που υπενθυμίζει τον Φραγκίσκο της Ασίζης, που ήταν ο πρώτος που δημιούργησε αναπαράσταση της ιστορίας των Χριστουγέννων με αγαλματίδια. Όλοι οι χαρακτήρες εκτός από το Θείο Βρέφος τοποθετούνται στη φάτνη από τις 8 Δεκεμβρίου, ενώ το νεογέννητο τοποθετείται αμέσως μετά τα μεσάνυχτα της 24ης Δεκεμβρίου.
Κατά την Ιταλική παράδοση, παραμονή Θεοφανίων η καλή μάγισσα Μπεφάνα, πετάει πάνω από τα σπίτια με την μαγική της σκούπα και αφήνει χριστουγεννιάτικα δώρα στα «καλά» παιδιά, ενώ αντίθετα στα «άτακτα» αφήνει ένα σακί με κάρβουνο
ΣΤΗΝ ΣΑΡΔΗΝΙΑ πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρνει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του.
ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ τα Χριστούγεννα είναι μια Μεγάλη και σημαντική γιορτή που τα έθιμα της επηρέασαν τον υπόλοιπο κόσμο είναι ιδιαίτερα σημαντική η περίοδος των Χριστουγέννων. Οι Γερμανοί δίνουν μεγάλο βάρος στη διακόσμηση των σπιτιών τους την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων. Γύρω από τα παράθυρα βάζουν ηλεκτρικά κεράκια ή λαμπιόνια και στα τζάμια τοποθετούν πολύχρωμες χριστουγεννιάτικες φιγούρες, ενώ στον κήπο στολίζουν ένα αληθινό φυτεμένο έλατο με λαμπάκια.Ένα από τα κύρια έθιμά τους, είναι το λεγόμενο “Adventskranz”. Πρόκειται για ένα κηροπήγιο από κλαδιά ελάτου που είναι πλεγμένα έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα στεφάνι. Στο στεφάνι απάνω είναι τέσσερις θέσεις με κεριά, που συμβολίζουν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή ανάβουν ένα κερί παραπάνω, μετρώντας αντίστροφα το χρόνο που απομένει για τον ερχομό των Χριστουγέννων. Δηλαδή τέσσερις βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα ανάβουν ένα κερί, την επόμενη βδομάδα δύο, την μεθεπόμενη τρία και τελικά την τελευταία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα ανάβουν τέσσερα κεριά.
Ένα άλλο έθιμο της εποχής πριν τα Χριστούγεννα είναι το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο Adventskalender. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο με 24 θέσεις αριθμημένες από το 1 μέχρι το 24 και συμβολίζουν τις ημέρες του Δεκεμβρίου πριν από τα Χριστούγεννα. Οι θέσεις είναι κλεισμένες με πορτάκια. Κάθε μέρα ανοίγουν το αντίστοιχο πορτάκι και βρίσκουν μια έκπληξη που μπορεί να είναι ένα σοκολατάκι, ζαχαρωτό, παιχνίδι, κλπ..
Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο το στολίζουν την παραμονή των Χριστουγέννων. Στα περισσότερα σπίτια κάτω από το δέντρο υπάρχει και η παραδοσιακή φάτνη. Το δέντρο είναι στολισμένο με φιγούρες (αγγελάκια κλπ), ή με μπαλίτσες και φωτίζεται με κεράκια αναμμένα ή με λαμπάκια. Τα δώρα τα βάζουν κρυφά κάτω από το δέντρο και δίπλα στην φάτνη, για να τα βρουν τα παιδιά επιστρέφοντας από την εκκλησία. Την ημέρα των Χριστουγέννων η οικογένεια γιορτάζει γύρω από το πλούσιο τραπέζι, ενώ την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων οι συγγενείς μαζεύονται όλοι και γιορτάζουν όλοι μαζί το απόγευμα. Παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο φαγητό είναι η ψητή χήνα (Weihnachtsganz) με κόκκινο λάχανο (Rotkohl) και μπαλάκια από πατάτες (Klösse). Άλλα παραδοσιακά φαγητά είναι η πέστροφα και ο κυπρίνος.
Τα δώρα φέρνει το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων ο Βάιναχτσμαν (Weihnachtsmann) ή ο «Χριστούλης» (Christkind). Το έθιμο αυτό ξεκίνησε από την Μεταρρύθμιση του Λούθηρου για να δώσουν μια πιο γιορταστική μορφή στην ημέρα της γέννησης του Χριστού.
Ένα πολύ σημαντικό και σπουδαίο έθιμο είναι αυτό που έχουν ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Αμέσως μετά τα Χριστούγεννα συναντάμε το έθιμο των τριών μάγων. Από τις 27 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου, παιδάκια που είναι ντυμένα τρεις μάγοι πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν. Παριστάνουν τους τρεις μάγους που επιστρέφουν από την Βηθλεέμ. Όποιος ανοίξει την πόρτα τους δωρίζει γλυκά και ξηρούς καρπούς, ενώ δίνει λεφτά για τον έρανο που κάνουν. Σε αντάλλαγμα οι τρεις μάγοι γράφουν με κιμωλία τα αρχικά τους (δηλαδή Κάσπαρ, Μέχιορ και Μπαλτάζαρ) και το τρέχον έτος, π.χ. 20 * C + M + B + 08. Το γκράφιτι αυτό θεωρείται ότι φέρνει γούρι και γι’ αυτό δεν το σβήνουν, έτσι ώστε σε μερικά σπίτια συναντάμε τις υπογραφές των μάγων ολόκληρων δεκαετιών.
Σε όλα τα σχολεία από το νηπιαγωγείο ως το γυμνάσιο γίνεται Χριστουγεννιάτικη εορτή με θεατρική παράσταση, ενώ τα παιδιά ανταλλάζουν δώρα. Το έθιμο αυτό ονομάζεται Wichteln και είναι αγαπητό και στις Χριστουγεννιάτικες γιορτές των μεγάλων. Κάθε ένας φέρνει ένα ή παραπάνω δωράκια τυλιγμένα στο χαρτί και τα βάζει μαζί με τα άλλα κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όταν έρθει η ώρα, ένας ένας με την σειρά περνάνε όλοι κάτω από το δέντρο και παίρνουν από ένα δωράκι μέχρι που να τελειώσουν. Οι εταιρείες διοργανώνουν Χριστουγεννιάτικο τραπέζι για όλους τους εργαζομένους. Το ίδιο και οι όμιλοι, και οι παρέες, οι οποίες συναντιούνται για την παραδοσιακή Χριστουγεννιάτικη εορτή.
ΣΤΗΝ ΓΡΙΛΑΝΔΙΑ Φτιάχνουν ένα παραδοσιακό φαγητό που ονομάζεται “Mattak” και είναι ένα παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο πιάτο της Γρoιλανδίας, Είναι ένα πιάτο σαν σούπα που αποτελείται από ακατέργαστο δέρμα φάλαινας με λίγο λιπάκι πάνω του.
ΣΤΗΝ ΣΛΟΒΑΚΙΑ την ημέρα των Χριστουγεννων έχουν ένα πολύ παράξενο εθιμο. Πετούν το φαγητό στο ταβάνι. Το έθιμο αυτό απαιτεί ο πρεσβύτερος του σπιτιού να πάρει μια κουταλιά από το παραδοσιακό πιάτο Loksa (το οποίο φτιάχνεται από ψωμί, σπόρους παπαρούνας, γάλα, ζάχαρη ή μέλι και νερό) και να το εκτοξεύσει στο ταβάνι. Όσο περισσότερο φαγητό κολλήσει στο ταβάνι τόσο καλύτερη θα είναι η σοδειά μέσα στο χρόνο, λέει το έθιμο!
ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ο Παγωμένος Πατέρας φθάνει με το έλκηθρο το οποίο σέρνουν μόνο τρεις τάρανδοι ενώ τον συνοδεύει και ένα κοριτσάκι, το Κορίτσι-Νιφάδα που φορά ένα λαμπερό μπλε κοστούμι με λευκή γούνα και ένα στέμμα που έχει το σχήμα μιας νιφάδας χιονιού.
ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΛΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ({ΡΩΗΝ ΓΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΕΣ…) οι Γιουγκοσλάβες νοικοκυρές έχουν ένα ευγενικό αλλά βρώμικο έθιμο: Ραντίζουν τα τραπεζομάντηλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους αν λερώσουν κάποιο.
ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ αποτελούν την εορταστική κορύφωση του έτους. Σε αντίθεση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες η εποχή προ των Χριστουγέννων είναι λιγότερο σημαντική. Η παραμονή των Χριστουγέννων εδώ είναι μια συνηθισμένη εργάσιμη μέρα. Το βράδυ όμως η οικογένεια συγκεντρώνεται για ένα ολοκληρωμένο χριστουγεννιάτικο δείπνο. Ο Père Noël (Ο πατέρας των Χριστουγέννων), ο Γάλλος Άγιος Βασίλης δηλαδή, δίνει τα δώρα του το βράδυ μεταξύ 24 προς 25 Δεκεμβρίου.
Μεγάλη σημασία στους εορτασμούς των Χριστουγέννων έχουν οι γαστρονομικές απολαύσεις. Ιδιαίτερη βαρύτητα οι Γάλλοι, δίνουν στο εορταστικό τραπέζι τόσο των Χριστουγέννων όσο και της Πρωτοχρονιάς, το οποίο και γεμίζουν με διάφορα φαγητά και γλυκά. Το παραδοσιακό εορταστικό τραπέζι, το «Reveillon» (ρεβεγιόν) αποτελείται από μια πλούσια γκάμα διαφορετικών πιάτων. Και αυτό το έθιμο έχει περάσει σήμερα στα προγράμματα όλων των ξενοδοχειακών μονάδων της Ευρώπης και όχι μόνο αλλά και επί πλέον και την Πρωτοχρονιά.
Οι Γάλλοι τα Αλεξανδριανά τα γνωστά κόκκινα λουλούδια τα αποκαλούν Etoiles de Noël (Αστέρια των Χριστουγέννων) και τα χρησιμοποιούν για διακόσμηση εσωτερικών χώρων καθώς και ως δώρο σε όλη τη διάρκεια του έτους επίσημη ημέρα και τα επιλέγουν τόσο για να στολίσουν το σπίτι τους, όσο και για δώρο σε αγαπημένα πρόσωπα.
ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑ η περίοδος των Χριστουγέννων, ξεκινά από την 1η Δεκεμβρίου. Εκεί τα δώρα τα μοιράζει στα παιδιά ο Άγιος Νικόλαος, στις 6 Δεκεμβρίου. Οι Αυστριακοί τοποθετούν και αυτοί στο χριστουγεννιάτικο στεφάνι τους, κεριά τα οποία και ανάβουν ένα – ένα κάθε Κυριακή μέχρι να φτάσει η 24η Δεκεμβρίου.
ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ οι τέσσερις εβδομάδες προ των Χριστουγέννων εορτάζονται με πλούσια παραδοσιακά έθιμα, όπως το γιορτινό στεφάνι και το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο.
Στην Ελβετία, τα παιδιά περιμένουν την 6η Δεκεμβρίου τον Άγιο Νικόλαο να τους φέρει δώρα και γλυκά. Την τελευταία Πέμπτη, πριν τα Χριστούγεννα, τα παιδιά παρελαύνουν τραγουδώντας τα κάλαντα
Ο «Samichlaus» όπως ονομάζεται στη γερμανική πλευρά της Ελβετίας ο Άγιος Νικόλαος μοιράζει γλυκά και δώρα στα παιδιά Η παραμονή των Χριστουγέννων χαρακτηρίζεται από διάφορα έθιμα, όπως αυτό του Δένδρου, των καλάντων, του γιορτινού τραπεζιού και της λειτουργίας των Χριστουγέννων.
Επίσης την παραμονή των Χριστουγέννων οι ανύπαντροι άνδρες του χωριού φοράνε μαύρα κοστούμια και ψηλά μαύρα καπέλα και κάνουν παρέλαση στους δρόμους.
ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΙΟ μπαίνει στο πνεύμα των Χριστουγέννων από νωρίς με την ημέρα του Sinterklaas και με τον πολύτιμο βοηθό του Zwarte Piet που μοιράζει τα δώρα από σπίτι σε σπίτι. Τα παιδιά κρεμάνε τις κάλτσες των δώρων στο τζάκι και αφήνουν σανό και ζάχαρη για το άλογο του Sinterklaas. Ο Sinterklaas είναι ο Santa Claus ή αλλιώς Άι Βασίλης.
Στο Βέλγιο τα Χριστούγεννα εορτάζονται και με πλήθος παραστάσεων που αποδίδονται καλλιτεχνικά σκηνές από τη Θεία Γέννηση καθώς και λιτανείες και ακόμη υπαίθριες αγορές.
ΑΣΙΑ
ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ τα δώρα στα παιδιά τα φέρνει ο «Hoteiosho». Ο Hoteiosho, είναι μια αρχαία θεότητα του ιαπωνικού πάνθεον με την ιδιαιτερότητα να έχει μάτια και πίσω στο κεφάλι του και έτσι παρακολουθεί και ξέρει ποια παιδιά ήταν φρόνιμα και ποια όχι στην διάρκεια της χρονιάς.
Στην Ιαπωνία, τα Χριστούγεννα δεν αποτελούν επίσημη γιορτή αφού μόνο το 1% του πληθυσμού της είναι Χριστιανοί. Ωστόσο, οι Ιάπωνες έμαθαν τα Χριστούγεννα από τους δυτικούς και πλέον τρώνε και εκείνοι γαλοπούλα και στολίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τα δώρα όμως τους τα φέρνει ο Hoteiosho, μια θεότητα του ιαπωνικού πάνθεον. Πώς ξέρει ποια παιδιά ήταν καλά και ποια όχι; Έχει μάτια και στο πίσω μέρος του κεφαλιού και τα βλέπει όλα.
Ενθαρρυμένα από το εμπόριο, η κοσμική γιορτή των Χριστουγέννων είναι δημοφιλής στην Ιαπωνία, αν και τα Χριστούγεννα δεν είναι μια εθνική εορτή. Το ιαπωνικό κέικ των Χριστουγέννων, ένα λευκό παντεσπάνι που καλύπτεται με κρέμα και διακοσμημένο με φράουλες, καταναλώνεται συχνά την ημέρα των Χριστουγέννων. Χριστουγεννιάτικα φωτάκια στολίζουν τις πόλεις, και χριστουγεννιάτικα δέντρα τα σπίτια και τα εμπορικά κέντρα. Η παραμονή των Χριστουγέννων έχει γίνει μια μέρα διακοπών για ζευγάρια που περνούν το χρόνο τους μαζί και ανταλλάσσουν δώρα.
Η πρώτη καταγεγραμμένη εορτή των Χριστουγέννων στην Ιαπωνία ήταν από τους Ιησουίτες ιεραποστόλους το 1552. Ορισμένοι πιστεύουν ότι μη καταγεγραμμένες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν πριν την ημερομηνία αυτή. Ο Χριστιανισμός είχε απαγορευτεί σε όλη την Ιαπωνία το 1612. Ο Χριστιανισμός στην Ιαπωνία μαζί με τα Χριστούγεννα κατάφερε να αναδυθεί στην περίοδο Meiji. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όλες οι γιορτές, ειδικά οι Αμερικανικές καταργήθηκαν. Από τη δεκαετία του 1960, η αναπτυσσόμενη οικονομία, που επηρεάστηκε από την αμερικανική τηλεόραση, έκανε τα Χριστούγεννα δημοφιλή.
ΣΤΙΣ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ Τα Χριστούγεννα στις Φιλιππίνες, μία από τις δύο κυρίως καθολικές χώρες της Ασίας (η άλλη είναι το Ανατολικό Τιμόρ ), είναι μια από τις μεγαλύτερες περιόδους διακοπών στο ημερολόγιο και γιορτάζεται ευρέως. Η χώρα έχει κερδίσει τη διάκριση του εορτασμού των Χριστουγέννων με τη μεγαλύτερη περίοδο στον κόσμο, με κάλαντα που ακούγονται ήδη από την 1η Σεπτεμβρίου. Συνήθως, εκτός από τις ήδη νόμιμες αργίες που είναι η Rizal Day (30 Δεκεμβρίου) και η παραμονή της Πρωτοχρονιάς (31 Δεκεμβρίου), άλλες μέρες σε κοντινή απόσταση, όπως η παραμονή των Χριστουγέννων (24 Δεκεμβρίου) είναι η Niños Inocentes (28 Δεκεμβρίου), και η μέρα των Θεοφανίων ( παραδοσιακά, 6 Ιανουαρίου, αλλά τώρα την πρώτη Κυριακή του Ιανουαρίου) έχουν επίσης χαρακτηριστεί μη εργάσιμες ημέρες. Όπως και σε πολλές χώρες της Ανατολικής Ασίας, εορταστικές εικόνες τα Χριστούγεννα είναι ένα θέαμα κοινό τόσο σε εγκαταστάσεις επιχειρήσεων όσο και στα δημόσια κτήρια, και συμπεριλαμβάνουν φώτα, χριστουγεννιάτικα δέντρα, απεικονίσεις του Αϊ Βασίλη (παρά το τροπικό κλίμα), και Χριστουγεννιάτικες ευχές στα αγγλικά και σε διάφορες γλώσσες και διαλέκτους των Φιλιππίνων. Μερικές φορές αυτές οι εικόνες παραμένουν στη θέση τους ακόμα και το καλοκαίρι – για παράδειγμα η parol που αντιπροσωπεύει το “Αστέρι της Βηθλεέμ”, το οποίο οδήγησε τους τρεις Μάγους στο νεογέννητο Ιησού. Οι Φιλιππινέζοι, την παραμονή των Χριστουγέννων (Ισπανικά: Vispera del dia de Navidad) στις 24 Δεκεμβρίου γιορτάζουν με την Λειτουργία στην εκκλησία, και αμέσως μετά, το πολύ-αναμενόμενο Noche Buena – την παραδοσιακή γιορτή της παραμονής των Χριστουγέννων. Τα μέλη της οικογένειας θα δειπνήσουν μαζί περίπου στις 12 τα μεσάνυχτα με γεύμα το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει: Queso de Bola (“μπάλα του τυριού”), Tsokolate (ένα ζεστό ρόφημα σοκολάτας), και Jamón (Χριστουγεννιάτικο ζαμπόν), Lechon, ψητό κοτόπουλο ή γαλοπούλα, τα ζυμαρικά, relleno (γεμιστό bangus ή κοτόπουλο), pan de sal, και διάφορα γλυκά όπως κέικ και την πανταχού παρούσα φρουτοσαλάτα. Στις 31 Δεκεμβρίου, παραμονή της Πρωτοχρονιάς (Ισπανικά: Vispera del Ano Nuevo), στις Φιλιππίνες οι οικογένειες συγκεντρώνονται για το Media Noche ή «γεύμα τα μεσάνυχτα» – μια γιορτή που επίσης συμβολίζει τις ελπίδες τους για μια ευημερούσα νέα χρονιά. Παρά την εκστρατεία εναντίον των κροτίδων, πολλοί Φιλιππινέζοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτά τα παραδοσιακά μέσα για να γιορτάσουν τη νέα χρονιά. Οι δυνατοί θόρυβοι και οι ήχοι των γλεντιών επίσης υποτίθεται ότι θα διώξουν τα κακά πνεύματα. Ασφαλέστεροι μέθοδοι περιλαμβάνουν γλέντι χτυπώντας με κατσαρόλες και τηγάνια και πατώντας τις κόρνες των αυτοκινήτων. Λαογραφικές πεποιθήσεις περιλαμβάνουν επίσης την ενθάρρυνση των παιδιών να πηδούν ψηλά τα μεσάνυχτα, με την πεποίθηση ότι θα ψηλώσουν, την εμφάνιση στρογγυλών φρούτων ή την ένδυση με ρούχα με πουά και άλλα κυκλικά σχέδια για να συμβολίσουν τα χρήματα. Ακόμα, συνηθίζουν να τρώνε δώδεκα σταφύλια στις 12 τα μεσάνυχτα για καλή τύχη τους δώδεκα μήνες του έτους, καθώς και να ανοίγουν τα παράθυρα και τις πόρτες κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας του νέου έτους για καλή τύχη. Τα Χριστούγεννα τελειώνουν επίσημα με την Εορτή των Τριών Βασιλέων (Tres Reyes στα ισπανικά), επίσης γνωστή ως η γιορτή των Θεοφανίων (ισπανικά: Fiesta de Επιφάνεια). Η Γιορτή των Τριών Βασιλέων παραδοσιακά γιορτάζεται στις 6 Ιανουαρίου, αλλά τώρα εορτάζεται την 29 πρώτη Κυριακή μετά την Πρωτοχρονιά. Μερικά παιδιά αφήνουν τα παπούτσια τους έξω, με την πεποίθηση ότι οι τρεις βασιλιάδες θα αφήσουν τα δώρα, όπως καραμέλες ή χρήματα. Αλλά οι γιορτές δεν σταματούν εκεί. Η 11 Ιανουαρίου ή η δεύτερη Κυριακή του Ιανουαρίου γιορτάζεται προς τιμήν του βαπτίσματος του Κυρίου Ιησού στον Ιορδάνη ενώ η τελική έξοδος από αυτές τις γιορτές χαρακτηρίζεται από την γιορτή του Ναζωραίου στις 9 Ιανουάριου στην Μανίλα. Ωστόσο, μπορεί επίσης, λόγω των εορτασμών προς τιμήν του Santo Niño την τρίτη και την τέταρτη Κυριακή του Ιανουαρίου σε ορισμένα μέρη, να παραταθεί κι άλλο η εορταστική περίοδος μέχρι τις τελευταίες εβδομάδες του μήνα.
ΣΤΟ ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ Η ημέρα των Χριστουγέννων είναι μια εθνική αργία στo Μπαγκλαντές. Στη Μπενγκάλη οι Χριστιανοί γιορτάζουν την ημέρα ως την Borodin, ή μεγάλη μέρα, και χαιρετούν την οικογένεια και τους φίλους λέγοντας Shubho Borodin, που είναι Χαιρετισμός της Μεγάλης Ημέρας. Η κοσμική γιορτή των Χριστουγέννων είναι επίσης δημοφιλής στην αστική μεσαία τάξη στη χώρα.
ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ Όντας μια βρετανική αποικία μέχρι το 1947, πολλές Βρετανικές παραδόσεις παρέμειναν στην Ινδία. Τα Χριστούγεννα είναι μια κατάσταση διακοπών στην Ινδία, αν και ο Χριστιανισμός στην Ινδία είναι μια μειονότητα με μόνο 2,3% του πληθυσμού. Σε πολλά από τα σχολεία που διοικούνται από τους χριστιανούς ιεραποστόλους, τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά στα προγράμματα. Ωστόσο, σε πολλά μη-θρησκευτικά σχολεία, δεν υπάρχει παράδοση της γιορτής των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα είναι επίσης γνωστά ως bada din (η μεγάλη μέρα). Η εμπορευματοποίηση και οι ανοικτές αγορές μεταφέρουν όμως μια πιο κοσμική νότα στη γιορτή των Χριστουγέννων. Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα οι αγορές, είναι διακοσμημένες με παραδοσιακά δέντρα και αστέρια των Χριστουγέννων και στα μαγαζιά βλέπεις παντού γιρλάντες.
ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ τα Χριστούγεννα γιορτάζονται από τους χριστιανούς και σε τοπικό επίπεδο συχνά αναφέρονται ως “Big Day” ή “Μεγάλη Μέρα”. Ενώ 25 Δεκέμβρη είναι μια αργία στο Πακιστάν, δεν είναι επίσημα χαρακτηρισμένη η μέρα ως Χριστούγεννα, αλλά μάλλον ως η ημέρα γενεθλίων του Jinnah , του ιδρυτή του Πακιστάν. 23 Ο Χριστιανισμός στο Πακιστάν αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα μετά τους Ινδουιστές. Ο συνολικός αριθμός των Χριστιανών ήταν περίπου 2.800.000 το 2008, ή 1,6% του πληθυσμού. Από αυτούς, περίπου οι μισοί είναι Ρωμαιοκαθολικοί και οι άλλοι Προτεστάντες. Οι Χριστιανοί γιορτάζουν τα Χριστούγεννα πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα, και σε αντάλλαγμα η κάθε οικογένεια προσφέρει κάτι στη χορωδία. Κυρίως τα χρήματα που συλλέγονται από τα κάλαντα χρησιμοποιούνται για φιλανθρωπίες ή δίνονται στην εκκλησία. Τα σπίτια τους είναι διακοσμημένα με τοπικά χειροτεχνήματα των Χριστουγέννων.
ΣΤΗΝ ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ Ο χριστιανικός πληθυσμός στην Σρι Λάνκα είναι πολύ μικρότερος σε σύγκριση με τους βουδιστές και τους ινδουιστές. Οι χριστιανοί αποτελούν μόλις το 7% του συνολικού πληθυσμού, αλλά η προετοιμασία για αυτή τη μεγάλη μέρα ξεκινά αρκετές εβδομάδες πριν από την γιορτή. Τα Χριστούγεννα τοπικά αναφέρονται ως , λέξη η οποία προέρχεται από την πορτογαλική λέξη “γέννηση”. Ο ήχος των πυροτεχνημάτων τα ξημερώματα της 1 Δεκέμβρη είναι η πρώτη νύξη ότι τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών! Πολύ σύντομα, το πνεύμα των Χριστουγέννων μπορεί να το δει κανείς παντού. Τα ξενοδοχεία και τα εμπορικά κέντρα είναι διακοσμημένα με χριστουγεννιάτικα δέντρα, καμπάνες, αγγέλους και αγάλματα του Santa Claus. Η 25η Δεκεμβρίου είναι αργία, και οι χριστιανοί παρακολουθούν “Midnight Mass” (τη Θεία Ευχαριστία ) για να γιορτάσουν την ένωση με τους συνανθρώπους τους. Όλοι, Χριστιανοί και μη Χριστιανοί, διασκεδάζουν στο έπακρο.
ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ Στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η 25η Δεκεμβρίου δεν είναι επίσημη αργία. Ωστόσο, εξακολουθεί να ορίζεται ως επίσημη αργία σε ειδικές διοικητικές περιοχές της Κίνας από το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο. Στην ηπειρωτική χώρα, το μικρό ποσοστό των Κινέζων πολιτών που θεωρούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς ανεπίσημα, και συνήθως ιδιωτικά, γιορτάζουν τα Χριστούγεννα. Πολλά έθιμα, 24 συμπεριλαμβανομένης της αποστολής καρτών, της ανταλλαγής των δώρων, και του στολισμού των καλτσών είναι παρόμοια με αυτά της γιορτής των Χριστουγέννων στη δύση . Στο Χονγκ Κονγκ, όπου τα Χριστούγεννα είναι αργία και τα μεγάλα καταστήματα λιανικής είναι στολισμένα με χριστουγεννιάτικα φώτα. Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα βρίσκονται σε μεγάλα εμπορικά κέντρα και άλλα δημόσια κτίρια, και σε μερικά σπίτια. Οι Καθολικοί στο Χονγκ Κονγκ μπορούν να παρακολουθήσουν τη Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία.
ΣΤΗΝ ΤΑΙΒΑΝ τα Χριστούγεννα δεν είναι εορτάζονται επισήμως ούτε είναι νομικά αναγνωρισμένα. Ωστόσο, συμπτωματικά, 25 Δεκεμβρίου είναι η ημερομηνία υπογραφής του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Κίνας το 1947(Ημέρα του Συντάγματος). Ως εκ τούτου, υπήρχε ήδη μια επίσημη αργία η οποία σε μεγάλο βαθμό, αν και ανεπίσημα, αντιμετωπίζεται σαν να ήταν Χριστούγεννα
ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ Τα Χριστούγεννα στην Ινδονησία είναι μια δημοφιλής γιορτή και μια εθνική εορτή , παρά το ότι ο χριστιανισμός είναι μόνο το 8% του πληθυσμού. Ενώ οι Χριστιανοί τιμούν τον Ιησού ως τον Υιό του Θεού, οι μουσουλμάνοι πιστεύουν πως ο Ιησούς ήταν ένας προφήτης του Θεού. Το 2000, η γιορτή επισκιάστηκε από τις βομβιστικές επιθέσεις παραμονή Χριστουγέννων.
ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΙΣΙΑ Παρά το γεγονός ότι τα Χριστούγεννα είναι αργία στη Μαλαισία, μεγάλο μέρος του κοινού εορτασμού είναι εμπορικού χαρακτήρα και δεν έχει εμφανή θρησκευτικά χροιά. Περιστασιακά, χριστιανικές ομάδες ακτιβιστών κάνουν advertorials για τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα, αλλά αυτό σε μεγάλο βαθμό επιτρέπεται μόνο σε αγγλικές εφημερίδες και δεν δίνεται άδεια κάθε χρόνο. Τα advertorials είναι συνήθως έμμεσες δηλώσεις. Υπήρξε διαμάχη για το αν ή όχι η εθνική κυβέρνηση άσκησε πιέσεις στους Χριστιανούς της Μαλαισίας να μην χρησιμοποιούν χριστιανικά θρησκευτικά σύμβολα και ύμνους που αναφέρουν ρητά τον Ιησού Χριστού. 26
ΣΤΗΞΝ ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ Τα Χριστούγεννα είναι μια επίσημη αργία στη Σιγκαπούρη που γιορτάζεται ευρέως. Η εποχή των Χριστουγέννων είναι επίσης μια δημοφιλής περίοδος για τα εμπορικά κέντρα και τις επιχειρήσεις για τη διεξαγωγή των πωλήσεων του τέλους του έτους, και θα προσφέρουν τις εκπτώσεις και τις προσφορές που δένουν με τις εορταστικές εκδηλώσεις. Η διάσημη εμπορική ζώνη της Σιγκαπούρης Orchard Road, καθώς και το Marina Bay είναι περιοχές που διαθέτουν φώτα και άλλες διακοσμήσεις από τις αρχές Νοεμβρίου μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου. Το ‘φως των Χριστουγέννων’ στα διακοσμημένα εμπορικά κέντρα κατά μήκος του δρόμου Orchard συχνά προσελκύουν πολλούς επισκέπτες, ντόπιους και τουρίστες. Εκτός από την εορταστική φωταγώγηση, άλλες δραστηριότητες, όπως συναυλίες με Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα και παρελάσεις αποτελούν εμπειρία στην Orchard Road. Επιπλέον, οι εταιρείες στη Σιγκαπούρη οργανώνουν προγράμματα συνήθως ανταλλαγής δώρων την τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν από τα Χριστούγεννα.
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ Η εβραϊκή γιορτή του Χανουκά πέφτει περίπου την ίδια εποχή, αλλά δεν έχει υποστεί την ίδια όσμωση των Χριστουγέννων-όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Οι περισσότεροι Ισραηλινοί Άραβες είναι μουσουλμάνοι, και ως εκ τούτου δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, αλλά υπάρχει μια μειονότητα των Χριστιανών Αράβων Ισραηλινών που τα γιορτάζουν. Λόγω της ποικιλομορφίας των δογμάτων μεταξύ των χριστιανών Αράβων Ισραηλινών, μερικοί γιορτάζουν σύμφωνα με τις χώρες των Δυτικών Εκκλησιών στις 25 Δεκεμβρίου, και άλλοι σύμφωνα με τις Ανατολικές Εκκλησίες στις 7 Ιανουαρίου. Το μοτίβο της τήρησης των Χριστουγέννων μεταξύ των Παλαιστινίων που κατοικούν στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας στα παλαιστινιακά εδάφη είναι παρόμοια με αυτή των ισραηλινών Αράβων σε όλη την Πράσινη Γραμμή . Παρά το γεγονός ότι ο Χριστιανισμός είναι μια μειονότητα στο Ισραήλ, τα Χριστούγεννα είναι σημαντικά και στους δύο τομείς, λόγω της σημασίας της περιοχής ως το μέρος όπου ο Ιησούς έζησε, και ως προορισμός για τους χριστιανούς προσκυνητές σε όλο τον κόσμο, ειδικά κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Η Βηθλεέμ , όπου γεννήθηκε ο Ιησούς, βρίσκεται στη Δυτική Όχθη, με το Ναό της Γεννήσεως να είναι ένα σημαντικό σύμβολο της πόλης, 27 τόσο για τους χριστιανούς και μουσουλμάνους Παλαιστινίους, καθώς και ένας τόπος προσκυνήματος για χιλιάδες πιστούς ετησίως. Η Ναζαρέτ, πατρίδα του Ιησού είναι ένας ακόμα τόπος προσκυνήματος που βρίσκεται στο βόρειο Ισραήλ. Τέλος, η Ιερουσαλήμ, όπου βρίσκεται η Εκκλησία του Παναγίου Τάφου, παρόλο που είναι συνολικά το μεγαλύτερο κέντρο προσκυνήματος, επειδή συνδέεται με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Ιησού τείνει να συγκεντρώνει ιερό προσκύνημα προς το Πάσχα και όχι τα Χριστούγεννα. Το Χριστιανικό προσκύνημα αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της παλαιστινιακής οικονομίας στην Δυτική Όχθη, καθώς και για ένα σημαντικό ποσοστό του τουρισμού στο Ισραήλ
ΑΜΕΡΙΚΗ
ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ . Παρά το γεγονός ότι η Αμερική αποποιήθηκε από τους Ευρωπαίους, ο τρόπος με τον οποίο γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις δύο ηπείρους παρουσιάζει πολυάριθμες διαφορές. Αυτό οφείλεται στην ανάμειξη των πολιτισμικών στοιχείων που χαρακτήριζαν τους Ευρωπαίους και τους ιθαγενείς της
Αμερικής. Πλέον τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα διαφέρουν πολύ σε κάθε πολιτεία της Αμερικής, λόγω των πολλών διαφορετικών εθνικοτήτων που έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή. Το έθιμο του Santa Claus γεννήθηκε στις Η.Π.Α. το 1860 και πήρε το όνομά του, λόγω της άσπρης γενειάδας και του σωματότυπού του, καθώς Santa Claus ήταν η γερμανική ονομασία του Αγίου Νικολάου, sintklaas. Ο πρώτος αυτός Άγιος Βασίλης ήταν γνωστός ως άγιος Νικόλαος, πετούσε μέσα σε ένα έλκηθρο χωρίς ταράνδους και έφερνε δώρα στα μικρά παιδιά κάθε χρόνο, αλλά δεν ήταν ντυμένος με την κόκκινη στολή του, ούτε ζούσε στο Βόρειο Πόλο.
ΣΤΗΝ ΠΕΝΣΥΛΒΑΝΙΑ είναι γνωστό ότι οι Μοραβοί δημιουργούν ένα τοπίο putz (πανζ) κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, ενώ παράλληλα στην ίδια πολιτεία οι Γερμανοί παίρνουν τα δώρα από τον belsnickle, ο οποίος χτυπά τα παιδιά με ένα ραβδί εάν δεν ήταν φρόνιμα.
ΣΤΗΝ ΧΑΒΑΗ , κάτω από τους λαμπερούς ουρανούς, ο Άγιος Βασίλης έρχεται με τη βάρκα του και ο χριστουγεννιάτικος ύπνος πραγματοποιείται έξω. Εκεί αφού φάνε, σολομό και χοιρινό, γλεντούν με γιουκαλίλι τραγουδώντας χριστουγεννιάτικες μελωδίες τροποποιημένες όμως με χαβανέζικο ρυθμό.
ΣΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ ένα άστρο μετακινείται από πόρτα σε πόρτα, με μια ακολουθία αντρών του Ηρώδη, οι οποίοι προσπαθούν να « αιχμαλωτίσουν » το αστέρι. Οι δρόμοι διακοσμούνται με κομμάτια ανανά, ο οποίος είναι το σύμβολο της φιλοξενίας.
ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ ένα τεράστιο, εντυπωσιακό δέντρο, που ανάβει ο ίδιος ο πρόεδρος της Αμερικής με την οικογένεια του ο οποίος πατά ένα κουμπί και ανάβει τα φωτάκια του δέντρου. Ακολουθούν ως γνωστόν τραγούδια συναυλίες με τεραστία ονόματα της μουσικής γλέντια θέατρα και κάθε χαρά που μπορεί να φανταστεί κάνεις χαρακτηριστικό της Αμερικάνικης υπερβολής. Αλλά εγώ προσωπικά πιστεύω πως στην Αμερική τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με ένα τρόπο κλασικό.. Σχεδόν νεανικό αιώνια παιδικό..
ΣΤΗΝ ΒΟΣΤΟΝΗ πραγματοποιούνται μικρές γιορτές, στις οποίες τραγουδιούνται τα κάλαντα. Τους τραγουδιστές συνοδεύουν παιδιά που παίζουν κουδουνάκια. Στη Νέα Ορλεάνη, ένα μεγαλόσωμο βουβάλι παρελαύνει στους δρόμους, με τα κέρατα του διακοσμημένα με κορδέλες.
ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ γιορτάζονται με τον ίδιο τρόπο όπως και στις δυτικές χώρες της Ευρώπης. Οι πόλεις στολίζονται με πολύχρωμα φώτα, τα σπίτια στολίζονται με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα ενώ σε πόλεις όπως το Κεμπέκ οργανώνονται διάφορες συναυλίες και εκδηλώσεις ώστε να γιορτάσουν την εποχή αναδεικνύοντας συγχρόνως την ιστορία της εκάστοτε πόλης. Το χριστουγεννιάτικο γεύμα τους αποτελείται από γαλοπούλα ή πατάτες με κρεμμύδια, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως μπορεί να φάνε αρκετά αργά. Πρώτα ανοίγουν τα δώρα από την οικογένειά τους ενώ στη συνέχεια αυτά που προέρχονται από τον Άγιο Βασίλη. Επίσης με το πέρας των Χριστουγέννων φτιάχνουν ένα κέικ το οποίο μέσα περιέχει κάτι σαν το ‘’φλουρί’’ που έχουμε στην Ελλάδα και αυτός που το κερδίζει, είναι ο βασιλιάς ή η βασίλισσα.
ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ Τα Χριστούγεννα στη Λατινική Αμερική είναι γνωστά ως Las Pasadas, Navidad και Los Tres Reyes Dia. Όλη την περίοδο τα σπίτια και οι δρόμοι είναι στολισμένοι με φωτεινά λουλούδια και πολύχρωμα στολίδια. Τα τραγούδια και τα τρόφιμα είναι επηρεασμένα σε μεγάλο βαθμό από τους αυτόχθονες λαούς, αλλά και από τις Ευρωπαϊκές χώρες. Πρόκειται για σημαντική γιορτή, επικεντρωμένη γύρω από την μακραίωνη ιστορία του Nacimiento, των παιδιών του Χριστού. Οι Μεξικανοί μοιράζονται πολλές παραδόσεις με τους Ισπανούς. Ο κύριος εορτασμός των Χριστουγέννων ονομάζεται La Pasada. Πρόκειται για μία θρησκευτική πομπή reenacts, δηλαδή την αναζήτηση καταφυγίου από τον Ιωσήφ και τη Μαρία πριν τη γέννηση του Ιησού. Οι Μεξικανοί, τις εικόνες του Ιωσήφ και της Μαρίας πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι αναζητώντας καταφύγιο. Παράλληλα οι γειτονιές φτιάχνουν φάτνες έξω από εκκλησίες και πλατείες και συναγωνίζονται για την καλύτερη. Ο Άγιος Βασίλης δεν κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο Μεξικό, αλλά το φωτεινό κόκκινο κοστούμι του εκπροσωπείται από το παραδοσιακό λουλούδι της εποχής. Αυτό ονομάζεται Poinsettia και έχει ένα λαμπερό αστέρι ως σχήμα. Πιστεύεται ότι ένα νεαρό αγόρι στο δρόμο του για την εκκλησία, για να δει την σκηνή της γέννησης του Χριστού, συνειδητοποίησε ότι δεν είχε δώρο να προσφέρει στο νεογέννητο βρέφος κι έτσι μάζεψε μερικά πράσινα κλαδιά. Όταν έφτασε στην εκκλησία τα πρόσφερε στο Χριστό και ξαφνικά άρχισε να ανθίζει σε κάθε ένα από αυτά, ένα κόκκινο λουλούδι, η Poinsettia.
ΣΤΟ ΠΕΡΟΥ Τα Χριστούγεννα είναι η σημαντικότερη γιορτή του χρόνου στο Περού και εορτάζεται στις 24 Δεκεμβρίου, με πολλές τυμπανοκρουσίες ως «Nocha Buena», σημαίνει «Νύχτα καλή» στα ισπανικά. Το βράδυ, όλη η οικογένεια γιορτάζει μαζί τα Χριστούγεννα. Η παράδοση θέλει όποιον επισκέπτεται φίλους ή συγγενείς να πηγαίνει ένα κέικ για δώρο. Στα περισσότερα σπίτια 15 υπάρχει το Pano (γαλοπούλα), καθώς και σάλτσα μήλου. Υπάρχουν δώρα κάτω από το δέντρο, τα οποία υποτίθεται ότι ο Άγιος Βασίλης έχει φέρει στα καλά παιδιά. Ένα ευρύ φάσμα χειροτεχνίας παράγεται κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων του Περού από τους κατοίκους των Άνδεων. Οι άνθρωποι του Περού στολίζουν τα σπίτια τους με την αναπαράσταση της γέννησης του Ιησού, την οποία διατηρούν μέχρι τη La Bjeda de los Reyes που είναι με την άφιξη των τριών σοφών στις 6 Ιανουαρίου. Τα παιδιά πάνε για ύπνο μετά τα μεσάνυχτα αλλά όχι και οι μεγάλοι για τους οποίους η διασκέδαση μόλις έχει ξεκινήσει. Η τραπεζαρία χρησιμοποιείται ως πίστα για να φιλοξενήσει τους χορούς salsa. Τα πάρτι μπορεί να κρατήσουν μέχρι της 6 το πρωί. Κάθε οικογένεια δεν παραλείπει να γιορτάσει τη γέννηση του Ιησού ρίχνοντας πυροτεχνήματα, αν και αυτά έχουν απαγορευτεί στο Περού κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων.
ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ Τα Χριστούγεννα είναι μια από τις περιστάσεις που εορτάζονται παγκοσμίως με χαρά και ενθουσιασμό. Οι Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις στην Αργεντινή ποικίλουν λόγω της ποικιλίας κουλτούρων. Εκεί, τα Χριστούγεννα εορτάζονται τα καλοκαίρια, μιας και ο μήνας του Δεκεμβρίου είναι μέρος ζεστής περιόδου. Η Αργεντίνικη σημασία του «Καλά Χριστούγεννα» είναι το «Feliz Navidad». Μιας και τα Χριστούγεννα στην Αργεντινή εορτάζονται σε περίοδο που ο καιρός ειναι ζεστός,οι προετοιμασίες ξεκινούν από πολύ νωρίς.Οι Αργεντίνοι διακοσμούν τα σπίτια τους με φωτάκια, καθώς και με λουλούδια σε αποχρώσεις του πράσινου, του χρυσού, του κόκκινου και του λευκού. Κρεμούν στις πόρτες των σπιτιών τους κόκκινες και λευκές γιρλάντες. Στολίζουν τα δέντρα τους 16 με κορδέλες, μπάλες, φιγούρες του Αγίου Βασίλη, κεριά, χρωματιστά φωτάκια και μικρά δώρα. Τοποθετούν βαμβάκι στις ρίζες του δέντρου προκειμένου να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει χιόνι. Στην Αργεντινή οι οικογένειες είναι πολυμελείς, οπότε τα Χριστούγεννα συγκεντρώνονται όλα τα μέλη τους. Μετά τη λειτουργία στην Εκκλησία, επισκέπτονται φίλους και συγγενείς ώστε να ανταλλάξουν Χριστουγεννιάτικες ευχές. Έπειτα γευματίζουν όλοι μαζί και κάνουν πρόποση στα νοικοκυριά. Το βραδινό τους σερβίρεται στον κήπο, ενώ περιλαμβάνει ψητή γαλοπούλα, ψητό βοδινό, γεμιστές ντομάτες, πίτες, χριστουγεννιάτικο ψωμί και πουτίγκα. Τα μεσάνυχτα, μικροί και μεγάλοι ανάβουν πυροτεχνήματα, δίνοντας έτσι μια άλλη νότα στον ουρανό. Οι μικροί ανάβουν το εσωτερικό παραδοσιακών «globos» ,τα οποία είναι χάρτινα μπαλόνια,και αυτά ανεβαίνουν στον ουρανό.Οι οικογενειακές αλληλεπιδράσεις στην Αργεντινή θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικές,έτσι λοιπόν περνούν όλη τη νύχτα παίζοντας παιχνίδια,συζητώντας ή χορεύοντας,μικροί και μεγάλοι,ενώ τα μικρά παιδιά περιμένουν τα δώρα τους από τον Άγιο Βασίλη.
ΣΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ τα
Χριστούγεννα είναι μια από τις πιο σημαντικές γιορτινές μέρες, αποκαλείται «dia de
Festas» και εορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου. Έχοντας ένα πολυπολιτισμικό
πληθυσμό, οι εορταστικές εκδηλώσεις στη χώρα επηρεάζονται από
εθνοτικούς τρόπους. Ως πρώην πορτογαλική αποικία, έχει διατηρήσει μερικά
από τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα της Πορτογαλίας. Σ’ αυτές είναι η δημιουργία
μίας σκηνής της γέννησης ή «Presepio». Η λέξη «Presepio» προέρχεται από
το «presepium» που σημαίνει το κρεβάτι του άχυρου, στο οποίο ο Ιησούς
πρώτα κοιμήθηκε μετά τη γέννηση στη Βηθλεέμ. Το έθιμο αυτό είναι κοινό σε
τόπους της βορειοανατολικής Βραζιλίας, όπως Bahia, Sergipe, Rio Grande
do Norte, Paraiba, Maranhao, Ceara, Pernambuco, Piaui και Alagoas.
Η δημιουργία των presepios συνεχίζεται μέχρι σήμερα και δημιουργείται κατά
τη διάρκεια των Χριστουγέννων στολίζοντας εκκλησίες, σπίτια και
καταστήματα.
Διάφορα χριστουγεννιάτικα κάλαντα τραγουδιούνται κατά τη διάρκεια των
Χριστουγέννων για τον εορτασμό της γέννησης του Χριστού. Το «Noite
Feliz» («Άγια Νύχτα») είναι ίσως το πιο διαδεδομένο τραγούδι που συνδέεται
με τα Χριστούγεννα στη Βραζιλία.
Τα τρόφιμα που καταναλώνονται στη Βραζιλία κατά τη διάρκεια των
Χριστουγέννων είναι επηρεασμένα από τη Γερμανία, την Ιταλία, την
Πορτογαλία, την Ισπανία και άλλες χώρες. Το παραδοσιακό δείπνο των
Χριστουγέννων περιλαμβάνει ψητό γαλοπούλας, λαχανικά και φρούτα. Η
μπύρα και το κρασί έχουν την τιμητική τους στο γιορτινό τραπέζι. Σε
ορισμένες περιοχές ο εορτασμός ξεκινά την παραμονή των Χριστουγέννων
γύρω στις 9 το βράδυ.
ΣΤΗΝ ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ Σχεδόν τρεις εβδομάδες πριν την άφιξη των Χριστουγέννων, δρόμοι, μαγαζιά
και σπίτια είναι όμορφα διακοσμημένα. Σχεδόν κάθε γωνιά της Κόστα Ρίκα
έχει ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο διακοσμημένο με λαμπερά αντικείμενα.
Εκτός αυτού, σε κάθε εκκλησία υπάρχει μία φάτνη αναπαριστώντας τη
γέννηση του Ιησού, με τις φιγούρες της Παναγίας, του Ιωσήφ, των τριών
μάγων με τα δώρα, του βοδιού και του μουλαριού. Ένα από τα ξεχωριστά
χαρακτηριστικά που παρουσιάζει ο εορτασμός των Χριστουγέννων στην
Κόστα Ρίκα είναι ότι δε φέρνει ο Άγιος Βασίλης τα δώρα. Αντιθέτως, ο
Ιησούς είναι αυτός που φέρνει τα δώρα στα παιδιά ενώ κοιμούνται, τη νύχτα
πριν τα Χριστούγεννα, η οποία αποκαλείται «la Noche Buena». Τέλος,
πλούσια δείπνα συνοδεύουν τους εορτασμούς της Παραμονής των
Χριστουγέννων, όπου φτιάχνουν το παραδοσιακό τους φαγητό, το «tamal»
ΣΤΗΝ ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑ τα Χριστούγεννα εορτάζονται στις 24 Δεκεμβρίου και όχι στις 25. Οι εορτασμοί ξεκινούν από τη 6η ημέρα του Δεκεμβρίου. Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στην Παναγία, για την οποία οι νέοι άνθρωποι της χώρας τραγουδούν ιερούς ύμνους. Τις επόμενες εβδομάδες, άνθρωποι της Νικαράγουα επιδίδονται σε αγορές κεριών, εικόνων της γέννησης του Ιησού, δώρων, μικρών φιγούρων από τη γέννηση του Ιησού, παιχνιδιών, μπουκέτων λουλουδιών, καθώς και πολλών ειδών φαγητού. Ολόκληρος ο μήνας του Δεκεμβρίου είναι μια θρησκευτική γιορτή, ενώ εντυπωσιακά πυροτεχνήματα και όμορφη διακόσμηση κυβερνούν τη χώρα. Μέχρι την Παραμονή των Χριστουγέννων γίνονται προσευχές κάθε πρωί, μετά από τις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν σνακ και τραγουδούν τα κάλαντα. Στη Νικαράγουα, τέλος, γίνονται και εντυπωσιακές παρελάσεις.
ΣΤΗΝ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ τα Χριστούγεννα εορτάζονται με παραδοσιακό τρόπο, αναμειγνύοντας την κουλτούρα των Μάγια με τη θρησκευτική φιλοσοφία των Ισπανών Χριστιανών. Το φεστιβάλ των Χριστουγέννων εκτελείται από την κοινότητα σε μορφές πομπών. Περίτεχνες πομπές κυριαρχούν κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, με πολλά θρησκευτικά αγάλματα. Η πομπή συνοδεύεται από δυνατούς χτύπους τυμπάνων και βεγγαλικά. Την Παραμονή των Χριστουγέννων προστίθεται και ο μικρός Ιησούς στις πομπές. Οι περισσότερες εκκλησίες και δημόσιες περιοχές παρουσιάζουν φάτνες, που στην τοπική γλώσσα είναι γνωστές ως «Nacimientos».
ΑΦΡΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΚΕΝΥΑ. Και ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΙΣ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ Τα Χριστούγεννα στην Αφρική γιορτάζονται από τους περίπου 350 εκατομμύρια Χριστιανούς της ηπείρου. Σε πολλές χώρες της Αφρικής η 25η Δεκεμβρίου στο ημερολόγιό τους συμπίπτει με την 7η Ιανουαρίου των περισσότερων ευρωπαϊκών ημερολογίων. Οι συνήθειές τους είναι οι εξής: όσον αφορά τη διακόσμηση εντοπίζουμε κλασικά χριστουγεννιάτικα δέντρα, δέντρα μάνγκο στολισμένα, στολισμένες εκκλησίες, δέντρα με κεριά στην Γκάνα, κ.ο.κ. Όσον αφορά τα δώρα, το κύριο δώρο αποτελεί ένα καινούριο ζευγάρι ρούχων που πρόκειται να φορεθεί στην Εκκλησία, ενώ γενικότερα οι περισσότεροι Αφρικανοί αδυνατούν να αγοράσουν δώρα. Αυτή η λιγότερο εμπορευματοποιημένη εκδοχή της γιορτής στην αφρικανική ήπειρο σχετίζεται και με την εστίαση στο πνευματικό νόημα της γιορτής. Σχετικά με το φαγητό τους, στην ανατολική Αφρική κυριαρχεί η ψημένη γίδα, στη νότια Αφρική δεσπόζει η γαλοπούλα ενώ σε κάποιες χώρες παρατηρούνται ιδιαίτερες γευστικές επιλογές όπως π.χ. στη Λιβερία εντοπίζουμε ρύζι, χοιρινό και μπισκότα ενώ στη Ζιμπάμπουε ψωμί, μαρμελάδα και τσάι συνοδεύουν τη γίδα. Τέλος, όσον αφορά άλλες συνήθειες και παραδόσεις, η παρουσία στην εκκλησία την 25η Δεκεμβρίου θεωρείται δεδομένη, τα κάλαντα σε πολλές περιοχές συνοδεύονται από χορούς, ενώ στην Γκάμπια πολύ συχνά διεξάγονται παρελάσεις. Τα Χριστούγεννα είναι τελείως διαφορετικά σε σχέση με τις υπόλοιπες Δυτικές χώρες. Αυτό γιατί εκεί τις μέρες των Χριστουγέννων έχουν καλοκαίρι. Έτσι αντί για χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ψήνουν στις αυλές των σπιτιών κάνοντας barbeque. Οι εκκλησίες στην Κένυα στολίζονται με πολύχρωμα μπαλόνια. Την ημέρα των Χριστουγέννων οι κάτοικοι της Ν. Αφρικής απολαμβάνουν μαζί με τις άλλες λιχουδιές του γιορτινού τραπεζιού και τηγανητές κάμπιες νυχτοπεταλούδας, όχι όποιου και όποιου είδους, όμως, αλλά το αυτοκρατορικό Emperor Moth!
ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Στην Αυστραλία, η γιορτή των Χριστουγέννων βρίσκει τους ανθρώπους στη μέση των καλοκαιρινών τους διακοπών! Οι συνήθειες των Αυστραλών δεν
διαφέρουν τόσο όσο νομίζουμε από τις ευρωπαϊκές. Την ημέρα των Χριστουγέννων τα κάλαντα-που ενδέχεται να διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή-στολίζουν τα σπίτια και τους κήπους τους με χριστουγεννιάτικα δέντρα, φωτάκια αλλά και με κλαδιά ενός τοπικού δέντρου με πράσινα μικρά φύλλα και χρωματιστά λουλούδια, ενώ συνηθίζουν να ξεστολίζουν πριν τη 12η μέρα μετά τα Χριστούγεννα καθώς το θεωρούν γρουσουζιά! Όσον αφορά άλλες συνήθειες και έθιμά τους, το μεσημεριανό τους την ημέρα
της μεγάλης γιορτής από μπάρμπεκιου θαλασσινών είτε από γαλοπούλα, είναι μυημένο στα βρετανικά πρότυπα. Το πρωί των Χριστουγέννων ανοίγουν τα
δώρα τους ενώ το απόγευμα το περνούν με χαλάρωση ή επισκεπτόμενοι διάφορους φίλους. Τέλος, όσον αφορά τον Άγιο Βασίλη, όταν φτάνει στην Αυστραλία ξεκουράζει
τους ταράνδους χρησιμοποιώντας στη θέση τους καγκουρό ενώ αλλάζει τα ρούχα του ώστε να ζεσταίνεται λιγότερο εξαιτίας της εποχής! Ναι μεν όμως αποχωρίζεται τα αγαπημένα του ρούχα, από την άλλη όμως βρίσκει σε κάθε σπίτι ένα ποτήρι γάλα και μπισκότα τα οποία τον περιμένουν σύμφωνα με την παράδοση.
ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ τα Χριστούγεννα έρχονται στη μέση του καλοκαιριού. Παραδοσιακά, οι οικογένειες γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στην παραλία.
ΠΗΓΕΣ: Βασικά προσωπικές εμπειρίες από ταξίδια μου σε όλες τις προαναφερόμενες χώρες την περίοδο των Χριστουγέννων. Συλλογή περισσότερων πληροφοριών από τα βιβλία που αγόραζα εκείνες τις ημέρες σε βιβλιοπωλεία που επισκεπτόμουν.
ΥΓ – Θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος με τα παραδοσιακά έθιμα της Ελληνικής επικράτειας.
Γράφει:Ο δημοσιογράφος και Ιστορικός Παναγιώτης Κουλουμπής
