Η κοινωνία μας “προχωράει”, η χώρα μας αλλάζει εκπαιδεύεται .
Οι κοινωνικές ευαισθησίες που αναδείχθηκαν ξανά μέσα στα χρόνια της οικονομική κρίσης επανέφεραν την ανθρωπιά που είχαμε χάσει μέσα από την έντονη καθημερινότητα και τη “φούσκα” της δεκαετίας του 2000 ,μέσα στην απατηλή οικονομική ευμάρεια μιας Ελλάδας που δεν παρήγαγε, αλλά δανειζόταν και χρησιμοποιούσε το πλαστικό χρήμα χωρίς αντίκρυσμα.
Η ανθρωπιά πότε δε χάθηκε στους ανθρώπους που έζησαν και δημιούργησαν ο καθένας από το δικό του μετερίζι στον παραγωγικό τροχό της χώρας τα δύσκολα χρόνια μετά των πόλεμο.
Στα χρόνια της μετάναστευσης, της πείνας , της πραγματικής φτώχειας.
Αυτοί οι άνθρωποι διανύοντας τις “μεγάλες” δεκαετίες της ζωής τους , ζώντας πολλοί σε ευαγή ιδρύματα, εξακολουθούν και δίνουν το στίγμα τους στη κοινωνία .
Ανακυκλώνουν,με τη βοήθεια πάντοτε ενεργών ανθρώπων ,του προσωπικού και της διοίκησης που φροντίζει την καλύτερη διαβίωση τους.
Ανακυκλώνουν για περιβαλλοντικούς λόγους και πολύ περισσότερο για την κοινωνική ανταπόδοση.Να γίνει το αντίτιμο βοήθεια,να “πιάσει τόπο” ,όπως λένε οι ίδιοι.
Το Ησυχαστήριο “Παναγία της Ελπίδας” της Ιεράς Μονής των Αδελφών του Ελέους , συμμετέχει στην κοινωνική εθελοντική δράση “Ένα καπάκι βοηθά ένα παιδάκι ,πολλά καπάκια βοηθούν πολλά παιδάκια” ,μια δράση με ιδιαίτερη ιστορία που ξεκίνησαν πριν 3 χρόνια περίπου, δυο νέα παιδιά από τη Σύρο για να βοηθήσουν…. τα άλλα παιδιά ,ενός “ίσου” θεού που φροντίζει η ΣΤΕΓΗ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΩΝ ΣΥΡΟΥ εδώ και κοντά 24 χρόνια.
Δείτε εδώ:
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας , ο τσαγκάρης, ο ταξιτζής, ο έμπορος, ο εργάτης, η νοικοκυρά,η μοδίστρα, η κομμώτρια…ο παραγωγικός ιστός της μεταπολιτευτικής Ελλάδας από τον οίκο ευγηρίας ,μας δίνουν παράδειγμα προς μίμηση.Ανακυκλώνουν για να βοηθήσουν παιδιά που χρειάζονται βοήθεια.Παιδιά που στηρίζει το κέντρο ημέρας της ΣΤΕΓΗΣ, παιδιά που έχουν ανάγκη να αγοράσουν γυαλιά οράσεως, ακουστικά,εισιτήρια για να μεταβούν στο γιατρό στην Αθήνα ,χαρτζιλίκι στην τσέπη τους.
Μαζεύουν τα καπάκια από το νερό τους. Έτσι απλά αλλά με περίσσεια αγάπη.
Γράφει η διευθύντρια:
” Στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, συμβάλλουμε στην ανακύκλωση στο νησί μας, με τη συλλογή από πλαστικά καπάκια.
Ο νοσηλευτής Λεωνίδας Καλόγερας, εργαζόμενος στο Ησυχαστήριο, ο οποίος είναι και τοπικός σύμβουλος της Ερμούπολης, έχει αναλάβει τη μεταφορά τους από το ίδρυμα στο χώρο συλλογής.
Ας συνεισφέρουμε όλοι μαζί στον τομέα της ανακύκλωσης και της καθαριότητας του νησιού μας ώστε να ζούμε σε ένα υγιές, όμορφο και καθαρό περιβάλλον. “
Σας ευχαριστούμε που μας δίνεται ακόμα μαθήματα ΖΩΗΣ,σας ευχαριστούμε που μας δίνεται παράδειγμα δημιουργίας.
