Δεν μπορώ ούτε να τον κοιτάζω, δυσκολεύομαι να διαβάσω τα τερατώδη που έχει κάνει, εξαγριώνομαι που θα αφεθεί ελεύθερος για πλημμέλημα γιατί οι νόμοι της χώρας μου φοβούνται κι αυτοί μέσω των νομοθετών να “κοιτάξουν”, γιατί έχουν γελοία χρονικά όρια παραγραφής ,γιατί κάποιοι έχουν εκ θέσεως ασυλία……
Λυπάμαι, λυπάμαι και δυστυχώς ΘΥΜΑΜΑΙ όλα αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα που κυκλοφορούν άνετοι αναμεσά μας και έχουν κάνει ίδιες οι παρόμοιες πράξεις σημαδεύοντας για πάντα παιδικές ψυχές.
Θέλω πολύ να πιστέψω ότι ήρθε η ώρα ,η ώρα της τιμωρίας ,η ώρα που κάθε σκουλήκι που καμαρώνει στο δρόμο μας θα χωθεί στην τρύπα του για πάντα.
Σας ξέρουμε, σας κοιτάμε …να φοβάστε .
