Δημήτρης Αντωνίου
“Κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω λιγάκι βλάκας που συνεχίζω και πιστεύω ότι θα αλλάξουν τα πράγματα και θα μειωθούν τα τροχαία ατυχήματα σε μια χώρα ή σε μια πόλη, όταν καλά καλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για τον ίδιο δρόμο και το ίδιο σημείου που καθήλωσε εμένα στο αναπηρικό αμαξίδιο.
Χτες, για άλλη μια φορά (έχουν γίνει δεκάδες περιστατικά στο σημείο αυτό – δήμος Καλαμαριάς – Ανδριανουπόλεως, λίγα μέτρα από το σχολείο όπου τραυματίστηκα κι εγώ), ένα ‘’γρήγορο’’ αυτοκίνητο, με ένα νεαρό οδηγό που έτρεχε αρκετά, ακολούθησε μια τρελή πορεία διαλύοντας τα πάντα στο διάβα του, λίγο πριν σταματήσει πάνω σε ένα δέντρο και μερικά παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα οποία πολύ πιθανόν να έσωσαν τη ζωή μίας πεζής που περνούσε από πίσω και τραυματίστηκε (ελαφρά όπως ενημερώθηκα) από τα θραύσματα των τσαμιών που έσπασαν. Και ο οδηγός επίσης τραυματίστηκε ελαφριά.
Ευτυχώς τα αισθήματα απαισιοδοξίας δεν επιτρέπω να με συντροφεύουν για πολύ, καθώς προσπάθησα να τα αντικαταστήσω με πείσμα και ελπίδα. Ξεκινάω λοιπόν από το 0, ‘’γυρνάω το χρόνο πίσω’’ και αφιερώνω πλέον όλες μου τις δυνάμεις-ενέργεια-χρόνο έως ότου να γίνει επιτέλους κάτι για αυτό το κωλοσημείο. Θα απευθυνθώ σε όλους τους αρμόδιους φορείς και ελπίζω να έχουμε κάποια αποτελέσματα σύντομα. Για το καλό όλων μας. Γιατί δεν γίνεται να περιμένουμε από ένα δέντρο ή ένα παρκαρισμένο όχημα να μας προστατεύσει. Χτες ήμασταν τυχεροί… την επόμενη φορά όμως;;”
#τροχαίοατύχημα#αδριανουπόλεως#ταχύτητα#Καλαμαριά#Θεσσαλονίκη#πρόληψη
