“Ολοι γνωρίζουμε πόσο “κοστίζει” ένα τραπέζι στον εστιάτορα και πόσο πρέπει να “δουλέψει” ένα τραπέζι την καλοκαιρινή σεζόν για να βγάλει τα έξοδά του. Ο εστιάτορας ξέρει τα μαθηματικά ενός τραπεζιού καλύτερα απ’ όλους.
Γι’ αυτό όταν ο ρ ι σ μ έ ν ο ι βλέπουν μία γυναίκα (φαντάζομαι και άντρα) μόν@ αρνούνται να τον δεχθούν προφασιζόμενοι διάφορες σαχλές και ανεπίτρεπτες δικαιολογίες, από το δήθεν ευγενικό “είναι ρεζερβέ, συγνώμη” μέχρι το αγενέστατο “μπα, δεν το βλέπω, ελάτε σε καμμιά ώρα”.
Στο Κίνι της Σύρου λοιπόν , στο μικρό ψαροχώρι με πέντε-έξι χώρους εστίασης σε 100 μέτρα το πολύ, πάνω στο γιαλό, χθες βράδι είχα την πιό ενδιαφέρουσα γαστρονομική εμπειρία του καλοκαιριού : δύο γ υ ν α ί κ ε ς εστιάτορες αρνήθηκαν να κάτσω να φάω -μόνη- και μία (στο πιό κομψό εστιατόριο με καταπληκτικά ψαρικά και σούπερ μουσική και vibe) με καλωσόρισε και με έκανε να αισθανθώ τόσο όμορφα που αποφάσισα να γράψω αυητό το σημείωμα.
Υποσημείωση : Οι φίλοι αναγνώστες γνωρίζουν ότι όταν πάω έξω να φάω όχι μόνο παραγγέλνω σχεδόν τον μισό κατάλογο αλλά και ένα καλό κρασί και φυσικά γλυκό όπως και ότι τα ρεπορτάζ μου δεν είναι πληρωμένα ή χορηγούμενα, ακριβώς για να έχω την ελευθερία να γράφω ό,τι παρατήρησα, υποκειμενικά πάντα.
Στο αλλού γυαλού λοιπόν η εξαιρετική εστιάτορας Λέτα Φουρνιστάκη έχει το χάρισμα να συμβαδίζει με την εποχή της και να αντιλαμβάνεται οτι ο κάθε πελάτης έχει το δικαίωμα να απολαύσει το χώρο και το φαγητό της, με παρέα ή μόνος. Γιατί τί να τα κάνουμε τα @ και τα them όταν σε ένα εστιατόριο (που όπως έχω πεί πολλές φορες πιστεύω ότι είναι καθρέφτης όχι μόνο της κοινωνίας και της χρονικής στιγμής αλλά και του εστιάτορα) εξασκείται αυτός ο απίστευτος ρατσισμός, ναί είναι ρατσισμός να αρνηθείς σε μία γυναίκα να καθήσει στο μισο-άδειο σου ταβερνάκι ελπίζοντας (ή ποντάροντας;) τουλάχιστον στο ζευγάρι που θα αφήσει ΙΣΩΣ κάτι παραπάνω. Και ο μονός πελάτης έχει το δικαίωμα να κάτσει και ο πελάτης που δεν θα παραγγείλει το ακριβότερο κρασί. Το εστιατόριο και πόσο περισσότερο το παραθαλάσσιο ταβερνάκι με το κατεψυγμένο καλαμαράκι δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί σε κανέναν να καθήσει. Ιδίως στις μέρες μας.
Αλλά ας αφήσω τον γενικότερο προβληματισμό και ας σας πώ τα καλά τα νέα, ότι η απίστευτη ομάδα του φιλόξενου και fun αλλού γυαλού ίσως ανέβει Αθήνα γιατί καλά είναι να κατεβαίνει η μισή εστιατορική Θεσσαλονίκη Αθήνα αλλά , φίλε, αν ανέβουν οι Κυκλάδες τότε κάτσε καλά, γιατί το ταρτάρ από αιγαιοπελαγίτικο μπλέ καβούρι ή οι καψαλισμένες φέτες σφυρίδας με picco gallo και πικάντικο dressing μοσχολέμονου, οι φέτες Συριανής στύρας με salsa jalapeno , το σουβλάκι από λευκό ψάρι με σος από μαραθόσπορο αλλά και το παγωτό με Συριανό λουκούμι και σπασμένη χαλβαδόπιτα ΤΑ ΣΠΑΝΕ!
Ολα τα καλά εύχομαι λοιπόν και καλή συνέχεια στην ομάδα του αλλού γυαλού , στην Λέτα Φουρνιστάκη που “τό’χει” και τρέχει το μαγαζί μοναδικά όπως και στην αδελφή της Λίνα Φουρνιστάκη , τους σεφ Ακη Σουλτάνη και Γιώργο Τρυποσκιάδη στην κουζίνα.
Χθες βράδυ , πού είχα χαρά μεγάλη με τα νέα των παιδιών μου, με κάνατε να αισθανθώ όχι μόνο καλοδεχούμενη μα και μέλος μιάς μεγάλης παρέας που τα μαθηματικά τα βάζει λίγο στην άκρη και την ψυχή σε πρώτη θέση.”
Η ανάρτηση της κυρίας Angelina Kalogeropoulou
